به گزارش پایگاه رویدادهای معماری و به نقل از روزنامه شهرآرا-«یک مافیای بسیار پیچیده حول محور اقتصاد آب در ایران تشکیل‌شده است. باید افشا کنیم و بگوییم سرطانِ دزدی، مافیا و پول درآوردن شرکت‌های عظیم پشت پروژه‌های آب است. مافیای آب پولش از مصرف می‌آید، نه از کاهش مصرف! آب سد دوستی که می‌آید به مشهد، مترمکعبی چند تمام می‌شود؟ حدود ۴ هزار تومان. از مردم ١٢٠ تومان، اصلاً بگوییم ۵۰۰ تومان می‌گیرند. ٣هزار و ۵٠٠ تومان دیگر را یارانه می‌دهند به آن مافیای گردن‌کلفت! متری ۴٠ریال حاضر نیستند برای فرهنگ‌سازی کاهش مصرف بدهند، چون اگر کاهش مصرف پیدا بشود، به ایشان ضرر می‌رسد.»
این جملات را دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، استاد دانشگاه فردوسی، به زبان می‌آورد و می‌گوید: باید از وزارت نیرو در خصوص طرحی تحت عنوان دیپلماسی آب که در حال انجام است، پرسید. ما که در کشور، انجمن ژئوپلیتیک، قطب جغرافیای سیاسی، انجمن آب، فارغ‌التحصیلان رشته‌های مطالعاتی و همچنین دفتر مطالعات استراتژیک وزارت امور خارجه داریم و همه بسترهای علمی مطالعاتی برای دیپلماسی آب موجود است، چرا وزارت نیرو طرح دیپلماسی آب را به یک دکترای عمران که کارش دیپلماسی آب نیست در دانشگاه تبریز می‌دهد؟ به گفته وی، یکی از مشهورترین شرکت‌های مشاور آب، ۵ میلیارد تومان پول گرفته است که مشاوره بدهد؛ فقط مطالعه طرح انتقال آب از تاجیکستان، ۵/١ میلیارد تومان هزینه داشته است.
وی ادامه می‌دهد: طرح‌های انتقال آب، همه، جنبه انفعالی دارند و اجازه می‌دهند جمعیت شهر مشهد زیاد شود. بعد، شرکت‌های آب و مشاور دنبال این هستند که چگونه آب تهیه کنند! اگر قرار باشد آب از دریای عمان، تاجیکستان یا از هزار مسجد به مشهد بیاید، مجموع هزینه این‌ها چیزی بیش از ٣٠هزار میلیارد تومان می‌شود.
به نظر من، راهکارهای دیگری هست که بخشی از این پول به توسعه مناطق محروم اختصاص یابد و برای جمعیت بیکار و جویای کار در آن مناطق، اشتغال ایجاد شود تا حاشیه‌نشینی گسترش نیابد، اما وقتی جمعیت مشهد افزایش می‌یابد، همه این‌ها به نفع شرکت‌های مشاور است و برای همین، می‌گویم مافیای آب!
پاپلی‌یزدی با انتقاد از اینکه همه امور تصمیم‌گیری توسعه در اختیار شرکت‌های مشاور گذاشته می‌شود، درحالی‌که نه تخصص توسعه کلان را داشته و نه علاقه‌ای به آن دارند، خاطرنشان می‌کند: این شرکت‌ها فقط به دنبال منافع شرکت خودشان هستند و توسعه مملکت بازیچه منافع شرکت‌های مشاور شده است. وی با اذعان به سوء مدیریت شرکت آب خراسان، متذکر می‌شود: ما مدیرانی در خراسان داریم که آدم‌های خوبی هستند، اما مدیران خوبی نیستند و مدیریتشان با منافع ملی مغایر است. پاپلی‌یزدی درباره توجیهات مدیران آب استان در خصوص خشک شدن دشت مشهد و نداشتن چاره‌ای برای انتقال آب از نقاط دیگر، اظهار می‌کند: چه کسی دشت مشهد را خشک کرده است؟ اگر مدیریت درست بود، نه دشتی خشک می‌شد، نه مصرف آب بالا می‌رفت. وی با اشاره به اینکه مشاوران طرح‌های انتقال آب طوری طراحی می‌کنند که ابتدای کار بگویند بر اساس مطالعات، طرح دارای ارزش است، بیان می‌کند: بعدازاینکه طرح وارد فاز اجرایی شد، می‌گویند بودجه کم است و دولت در ادامه پروژه، مجبور می‌شود برای اتمام کار، هزینه کند. وی عنوان می‌کند: اگر بخواهند آب را از دریای عمان به مشهد، از سرخس به مشهد، گلپایگان به همدان، از زاینده‌رود به یزد و… ببرند، کل نفت و گاز مملکت را فقط باید خرج تأمین آب کنیم. ٨٠٠هزار چاهی که در کشور هستند، با میزان مصرف انرژی و سوختی که دارند، یک‌چهارم تولید کشور را می‌سوزانند که آب درآورند.
[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” ]شهرآرا[/button]
