بنیاد پژوهش معمارانه‌ی Arch Out Loud برندگان مسابقه‌ی گورستان عمودی توکیو را اعلام کرد. موضوع این مسابقه پیدا کردن راه حلی برای کمبود فضا برای دفن مردگان است.
در این مسابقه از معماران و طراحان خواسته شده گورستانی عمودی خلق کنند که در رابطه‌ی زندگی و مرگ در توکیو -با در نظر گرفتن نگاهِ فرهنگی شهر به مرگ- کندوکاو کند.
از میان ۴۶۰ طرح ارسالی از ۵۴ کشور و ۶ قاره، یک برنده و ۳ طرح تقدیری توسط هیئت داوران، که در میان آنها نام‌های David Adjaye و Tom Wiscombe به چشم میخورد، انتخاب شدند.
طرح تقدیر شده:
In-Between از اسپانیا
طراحان:
Moises Roro Marquez, Carlos Orbea Martinez, Gonzalo Garcia-Robeldo, Piotr Panczyk
اساس این طرح رویارویی و گفتگوی احجام است؛ دو حجم با مصالحی کاملا متفاوت و فضای خالی بین آنها.
جدای از خلق سه نوع فضای جالب و متفاوت، این طرح می‌تواند یک استعاره‌ای از گورستان در نظر گرفته شود، جایی میان جهان مردگان و جهان زنده‌ها.
ما این دو جهان را متفاوت انگاشتیم، و آنها را در یک ساختار با کمک فضاهای خدماتی و عمومی به یکدیگر پیوند زدیم.
ساختمان براساس شبکه‌ی مدولاری ساخته شده است و قبرها در این شبکه منظم شده‌اند به طوری که با آداب و سنت‌های ژاپنی تناقضی نداشته باشد.
طرح تقدیر شده:
Beyond the Horizon of Consciousness از لهستان
طراحان: Anna Eckes, Olaf Mitka
فراتر از افق آگاهی یا «BEYOND THE HORIZON OF CONSCIOUSNESS» مفهوم رایجِ اگاهی و ادراک ما از ارتباط اگاهی و مرگ را به چالش می‌کشاند. این پروژه نفیِ توهمی توکیو است، شهری که هر فضای تاریکی را با نور و صدا پر می کند، شهری که به دنبال خرد کردن افسانه‌ها و ناسازگاری‌هاست.
این فضا خود را به شکل غار ارائه می‌کند، معماریی که نقشه ندارد. این محیط چمن‌زاری در تعامل با انسان‌هاست. سطح تخته سنگ‌ها به عنوان دخمه‌ای عمل می‌کند، جایی که کوزه‌هایی مدرنی حاوی DNA مردگان قرار خواهند گرفت. در انتهای غار فضای اصلی تامل قرار دارد.
طرح تقدیر شده:
Inner Landscape از ایتالیا
طراح: Niccolo Brovelli
Inner Landscape مرزی بین زندگی اشفته‌ی شهر و فضایِ لازمانِ داخلی است. Inner Landscape مسیری عمودی، تفسیری از پاگوداها، و معابد ژاپنی است.
Inner Landscape تثلیث بودایی را به صورتی نمادین به سه سرزمین تبدیل می‌کند، سرزمین ریشه‌ها، سرزمین میانه، و بهشت آسمانی.
Inner Landscape هم مرگ است و هم زندگی: مکانی مرموز برای وداد با نزدیکان و راهی روحانی میان تکههای «مصنوعی» ژاپن. راهی که منجر به درکِ احترام شینتو به مصنوعات طبیعی می‌شود.
طرح منتخب:
Death Is Not The End. Being Forgotten Is از چین
طراحان: Wei Li He, Wu Jing Ting Zeng, Zhi Ruo Ma, Kui Yu Gong
این پروژه راه‌های جدید را در مواجه با محدودیت فضایی گورستان‌های شهری بررسی و در عین حال رویکرد خاصی را به مقوله‌ی مرگ و زندگی ارائه می‌کند. فضای عمودی سایت با بادکنک پر شده است. بادکنک‌هایی که به عنوان تابوت عمل می‌کنند، کم کم ارتفاع می‌گیرند و پس از مدتی پرواز خواهند کرد. طلوع و غروب بادکنک‌ها پژواکی از موقتی بودن زندگی هستند. با دور شدن از سکوت افسرده‌ی گورستان‌های سنتی، ما فضای آرامش‌بخشی پیشنهاد می‌کنیم که با برجی از بادکنک به وجود می‌آید.
منبع: [button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/798158/tokyo-vertical-cemetery-competition-winners-announced?ad_medium=widget&ad_name=chrome-extension”]ArchDaily[/button]
