پنج پروژه‌ی برجسته‌ی معماری به‌عنوان فینالیست‌های مسابقات جایزه بین‌المللی بلندمرتبه‌سازی(IHA) امسال انتخاب‌شده‌اند.این جایزه یکی از مهم‌ترین جوایز معماری درزمینه‌ی بلندمرتبه‌سازی است و به پروژه‌هایی اهدا می‌شود که معیارهای طراحی پیشرو، کاربردی بودن، استفاده از فنّاوری‌های مبتکرانه‌ی ساختمانی، هماهنگی با طرح‌های توسعه‌ی شهری، پایداری و صرفه‌ی اقتصادی در آنها رعایت شده باشد. برندگان سال‌های پیش این مسابقات به ترتیب بوسکو ورتیکال اثر استودیو معماری بوئری در سال ۲۰۱۴، وان بلای استریت از شرکت اینجنهوون در سال ۲۰۱۲، مت بانکوک از WOHA در سال ۲۰۱۰، برج هرست اثر فاستر و همکاران در سال ۲۰۰۸، ترو آگبار از ژان نوول در سال ۲۰۰۶ و د هوفتورن از شرکت موهن پدرسن فاکس در سال ۲۰۰۴ بوده‌اند. در ادامه به معرفی این ۵ فینالیست و نظرات هیئت‌داوران درباره آنها می‌پردازیم.
مرکز تجارت جهانی چهار ، نیویورک، آمریکا/ مکی و همکاران
این ساختمان دومین برج جدید بعد از مرکز تجارت جهانی ۷ است که بعد از حملات ۱۱ سپتامبر در منطقه‌ی گراند زیرو ساخته شد. نمای شیشه ای این برج محیط پیرامون را به خوبی منعکس می کند تا جایی که خطوط کناری نما در این هماهنگی محو می شود. اوله اسکیرن، یکی از اعضای هیئت داوران در این باره می گوید:« نمای آینه ای و ویژگی مجسمه وار این پروژه به قدری خوب اجرا شده که با تغییر چشم انداز برای لحظاتی این ساختمان از مقابل چشمهایتان ناپدید می شود و این می تواند جواب مناسبی برای این سوال ماده گرایان باشد که: چطور می توان از هیچ، یک اثر هنری خلق کرد؟»
خیابان پارک ۴۳۲، نیویورک، آمریکا/ استودیو معماری رافائل ویئیولی
با اتمام ساخت بدنه‌ی بنا در اکتبر ۲۰۱۴، این برج بلند و باریک تقریبا با تفاوت زیادی بالاتر از تمام ساختمان های شمال منهتن بر افراشته شد. خیابان پارک ۴۳۲ در حال حاضر بلندترین ساختمان مسکونی در جهان و سومین ساختمان بلندمرتبه‌ی امریکا است. تکنولوژی های مبتکرانه ساختمانی تحمل وزن این برج بلند بر روی یک پلان نسبتا کوچک را ممکن کرده است. این پروژه‌ی منحصر به فرد با نمای بلند و بسیار باریک نمونه ای از برج های جدیدی است که در متراکم ترین کلان شهر های جهان بنا شده اند.
از نظر استفانو بوئری، رئیس هیئت داوران، «این ساختمان شاهد مثالی بر این موضوع است که وینیولی می خواسته نماد جدیدی از بلندمرتبه سازی با امضای شخصی خودش ارائه کند. این ساختمان سوزنی شکل که با نسبت ضخامت خارق العاده‌ی ۱:۱۵ ساخته شده می تواند نمونه مطلقی از ایده ال های بلندمرتبه سازی باشد و قطعا این نوع طراحی در اینده در سراسر جهان تکثیر خواهد شد.»
اسکای هبیتات، سنگاپور/ موشه سفدی
این ساختمان مسکونی سفید شامل برج های ماتریسی دوقلویی است که به وسیله‌ی سه پل هوایی به هم متصل شده اند. اسکای هبیتات در یک پارک جنگلی قرار دارد و ساختار باز آن با الزامات آب و هوایی منطقه سازگار است. در این برج فضاهای باز و عمومی جذابی برای استفاده ساکنان در نظر گرفته شده و نمونه با کیفیتی از معماری مسکونی در مناطق استوایی است.
پیتر کاشولا اشمال، مدیر موزه‌ی معماری DAM می گوید: « اسکای هبیتات یک مفهوم جدید و جذاب از شهر عمودی ارائه کرده است. این همان «ماشینی برای زندگی» است که بسیاری از امکانات پیشرفته مانند بالکون، باغ های معلق، استخر و غیره را در اختیار ساکنان طبقه‌ی متوسط جامعه قرار می دهد. این برج معماری مسکونی را وارد مرحله‌ی جدیدی کرده است.»
اسکای ویل، داوسون، سنگاپور/ شرکت معماری WOHA
اسکای ویل با ۹۶۰ آپارتمان مسکونی یک نمونه‌ی استثنایی از مسکن اجتماعی در سنگاپور است. طراحی منعطف واحدهای مسکونی در این مجتمع متراکم در قالب «دهکده های کوچک» انجام شده که فضاهای عمومی بین آنها به اشتراک گذاشته شده است. این جوامع کوچک منسجم هستند و همبستگی خوبی بین آنها برقرار شده است. بریجیت شیم، یکی از اعضای هیئت داوران می گوید: « شما در یک ساختمان متراکم بلند مرتبه هستید اما احساس می کنید در یک دهکده‌ی هوایی ایستاده اید، بخشی از یک مجموعه‌ی عظیم مسکونی و در عین حال مالک یک واحد کوچک تر هستید. این چیزی است که من را به اسکای ویل علاقه مند کرده است.» به این ترتیب،این سبک بلندمرتبه سازی سهم ویژه ای در مقابله با انزوای اجتماعی در کلان شهر های معاصر دارد.
ویا ۵۷ وست، نیویورک، آمریکا/ شرکت معماری BIG
این برج هرمی با ۱۳۵ متر ارتفاع ترکیبی از یک ساختمان بلندمرتبه‌ی کلاسیک و مولفه‌ی توسعه‌ی سنتی اروپایی است و درست در کنار رودخانه‌ی هادسون قرار دارد.. استفانو بوئری، رئیس هیئت داوران می گوید: این پروژه به دلیل تفسیری که از یک مجتمع مسکونی واحد در شهر نیویورک ارائه کرده برجسته و جذاب شده است. »
نمای خارجی این بنا شبیه به یک هرم چهاروجهی نقره‌ای است و زیر سقف فلزی آن بیش از ۷۰۰ آپارتمان در گروه های معینی پیرامون یک حیاط خلوت مرکزی و فضای سبز قرار دارند. ساکنان از این حیاط خلوت به عنوان مکانی برای استراحت و تعاملات اجتماعی و فرار از شلوغی محیط صنعتی اطراف استفاده می کنند. علاوه بر این، ترکیب این هرم و فرم بسیار جذاب حیاط خلوت مرکزی آن با طراحی کاملا ابداعی مشرف به غرب منهتن، چشم انداز بی نظیری از رودخانه برای ساکنان فراهم می کند.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/795463/five-projects-named-finalists-for-the-2016-international-highrise-award?ad_medium=widget&ad_name=chrome-extension”]آرک دیلی[/button]
