مرز نامرئی پروژه‌ای است که در خط اتصال بین دانشگاه سئول و فضای شهری پیرامون آن اجراشده و هدف آن برقراری ارتباط بین این دو محیط و درعین‌حال تفکیک آن‌ها بوده است. شرکت معماری UTAA در این پروژه به‌جای طراحی سازه‌ی ورودی عظیم و به‌هم‌پیچیده دیواری ساخته که افراد با عبور از آن به‌راحتی به سمت دانشگاه هدایت می‌شوند و این گوشه‌ای از تلاش آن‌ها برای بازگرداندن شاخص یکپارچگی به معماری شهری است.
آرم دانشگاه بر روی دیوارها و زمین پیرامون آن حک‌شده تا هماهنگی و پیوستگی مناسبی بین طرح سنگفرش و این دیوار منقطع ایجاد شود. با توجه به مصالح به‌کاررفته در این دیوار مانند سنگ اونیکس زرد و مرمر و نورپردازی ویژه‌ی آن دیگر نیازی به ساخت فضای بازرسی در ورودی دانشگاه نیست و رانندگان با دیدن این نما سرعت خود را به صورت طبیعی کم می‌کنند.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/371919/blurring-boundary-utaa?ad_medium=widget&ad_name=chrome-extension”]آرک دیلی[/button]
