خانه نئوندورف که جان پاوسون و کلودیاسیلوسترن در جزیره ماریوکا واقع در اسپانیا طراحی کرده اند به بازی با ظرفیت های نا محدود دیوار،به عنوان دومین عنصر مهم معماری بعد از سقف می پردازد این خانه سعی در انتقال فضاهای ایجاد شده بواسطه امتداد دیوارهای طراحی شده خود در سایت و اطراف را دارد،و یک حس کشش و درخواست از مخاطب برای حضور را منتقل می کند، زمانی که دیوار وظیفه راهنمایی مخاطب را بر عهده دارد ، چهره ای متفاوت از مناظر پیرامون سایت و خانه را پیشروی شما قرار خواهد داد ، و در ادامه به آرامی مخاطب را به مرکز سوق میدهد.
خانه نئوندورف را می توان مثالی برای جمله معروف لوکوربوزیه که می-گوید «معماری بازی احجام زیر نور است» دانست. همچنین این اثر با سطوح رسی خود کنتراست مناسبی را از این رنگ گرم در مقابل آسمان آبی و درختان سبز در پس زمینه پروژه ایجاد کرده است چیزی که در معماری سرزمین های کویری مثل ایران به انواع متفاوتی شاهد آنیم.
طراحی مناسب مسیر ، کاسته شدن تدریجی از عرض پله ها ، معبر عریض و نیز ارتفاع دیوارهای کناری معابر ، افراد را به آرامی به داخل خانه هدایت می کنند.
با طی کردن مسیری نسبتا طولانی ، صعود آرام از آن ، نزدیک شدن به فضای بین دو دیوار و آستانه ورود به حیاط خانه ، به عنوان نقطه مکث و تجربه حضور در محیطی جدید برای مخاطب ایجاد می-شود. دیوارهای پیرامونی ساختمان با مرزبندی تا پیش از نزدیک شدن مخاطب فضای داخلی را آشکار نخواهند کرد. این رویکرد طراح تلاشی است برای ایجاد حریم و در کنار آن به ترغیب مخاطب به کشف و ورود به فضای داخلی.
پس از قرارگیری در مرکز فضای خانه ، به نقطه ای خواهید رسید که بازشوها تصاویر انتخاب شده ای را قاب کرده و با نمایش آن افراد را جذب خود کرده اند. یکی از این تصاویر قاب شده به کمک حذف بخشی از دیوار و ایجاد نشستگاهی در کنار استخر ایجاد شده که بازتاب آسمان در آب و رنگ سبز انبوه درختان جنگل در پس زمینه جلوه زیبایی به آن داده است.
در نهایت خانه نئوندرف با برانگیختن احساس افراد ، هدایت آن ها در مسیر طراحی شده ، راهنمایی مخاطب به درون و ارائه فضایی متمایز باعث خلق تجربه ای متفاوت شده است، تجربه ای که در معماری درون گرای کویری ایران به ووفور دیده می شود .
