[divider]باززنده‌سازی یک ضرورت جاری[/divider]
امروزه سخن از آن است که می‌توان به بافت‌های کهن شهری، اندیشه‌ی نو را تزریق کرد، اندیشه‌ای که اجازه می‌دهد اشیاء و پدیده‌های پیرامونی به زندگی شهری وارد شوند و در بازتولید فضای شهری نقش جدی و معناداری بازی کنند و بدین ترتیب ساکن شهر را با فضای شهری و اجزاء سازنده‌ی آن درگیر کرده، در خاطره او جای گرفته و او را به خاطره سازی در شهر وادارند. هویت و فرهنگ هر شهری در بافت‌های تاریخی آن وجود دارد و احیای این بافت‌ها به خاطر این دو عوامل و عوامل فراوان دیگری ضرورت مطالعه در این مورد را مهیا می‌سازد.
[divider]سراب هرسین[/divider]
هرسین یکی از شهرهای پرجمعیت استان کرمانشاه بوده که ازنظر تاریخی و طبیعت گردشگری از مناطق ناب این استان است. از مهمترین پهنه‌های گردشگری این شهر «منطقه تاریخی-تفریحی سراب هرسین» است. مرکزیت این پهنه در شهر و وجود سه عنصر طبیعی کوه، چشمه‌های خروشان و پوشش گیاهی انبوه در کنار هم و همچنین طبیعت، چشم‌انداز زیبا و وجود آثار تاریخی دوره‌ی ساسانی از این نمونه گردشگری را مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار داده است.
[divider]احیا با مدل شهرداری[/divider]
از اقدامات و سیاست‌های شهرداری و شورای شهر به‌عنوان نهادهایی اجرایی و نظارتی، باززنده سازی و احیای این محدوده‌ی تاریخی و گردشگر پذیر بوده، اقدامی که می‌توانسته شهردار سابق این شهر که کار چند ساله او محدود به آسفالت خیابان برخی کوچه‌ها و نقاشی‌های دیواری بر سطح جداره‌های شهر (البته متضاد با هویت شهر و متقابل با اصول فرهنگی) و موارد معدود دیگر بوده را به شخصیتی دلسوز و کارا برای شهروندان تبدیل کرده و او را در معرض دید قرار دهد. از جمله مصوباتی که شورای شهر هرسین در سالهای ۹۳ و ۹۴ شهرداری را ملزم به اجرای آن کرده بود بحث احداث کارخانه آسفالت و ماسه شویی، فرهنگسرا، احداث بازار روز، بازنگری طرح جامع شهری که آخرین نسخه‌ی آن به حدود بیست سال پیش بر می‌گردد، انتقال مشاغل مزاحم به محل کارگاهی، اختصاص زمین جهت احداث میدان میوه و تره بار، احداث قبرستان جدید و تجمیع قبرستانهای شهر و تأسیس سازمان آرامستان ها، تعیین جایگاه دفن زباله و… بود که متأسفانه هیچ یک از این پروژه‌ها در زمان شهردار سابق اجرایی نشد. احیای این پارک در اواسط پاییز سال ۹۳ با تخریب کل کف‌سازی پارک شروع شده و وقفه چندماهه در بازسازی آن، نگرانی‌ها را برای شهروندان روزبه‌روز زیادتر می‌کرد.
برکناری شهردار سابق و تعلیق چند ماه دیگر برای انتخاب شهردار جدید، این نگرانی‌ها را بیشتر و بیشتر کرد، سرابی که محل گذران اوقات فراغت شهروندان و فضای شهری خاطره‌انگیز بوده حالا به گورستانی از لاشه‌سنگ‌ها تبدیل شده است. در اواخر بهار ۱۳۹۵ شهردار جدید به‌وسیله اعضای شورا، پیشنهاد و انتخاب شد.
آنچه شهروندان را بیشتر از هر چیز مشوش ساخته دودستگی و حتی چنددستگی اعضای شورای اسلامی شهر است، این افراد با عدم اشراف در خصوص مسائل شهری، پس از گذشت سه سال از حضورشان در شورا، تصمیماتی غیرمنطقی و اغلب اشتباه در مورد شهر گرفته‌اند، از طرفی، اختلاف بر سر انتخاب شهردار در دوره‌ی قبل و نیز در دوره جاری ناکامی‌های این نهاد نظارتی و اجرایی را تشدید کرده است. به‌تازگی اکیپی چندنفره کار عمرانی در سراب هرسین را آغاز کردند، لیکن تعداد معدود ایشان در مقابل مساحت نسبتاً زیاد سراب، موجب سرعت کم در پیشرفت کار شده است. متأسفانه این گروه نیز پس از مدتی دست از کار کشیده‌اند و بنا به تجربه نگارنده از سوابق شهرداری و شورای شهر، احیای این سراب به‌احتمال‌زیاد چندین و چند سال طول می‌کشد.
چرا باید در این شهر همه فضاهای شهری فضاهای گمشده و پرت افتاده باشند؟
در بسیاری از مناطق دور از مرکز انتخاب اعضای شورا نه بر اساس تخصص و کیفیت‌های فنی نامزدها بلکه با توجه به گروه‌بندی‌های قومی و محلی انجام می‌شود. شاید انتخاب شایسته اعضای شورای شهر و توجه به اولویت‌بندی پروژه‌های شهری راه برون‌رفت از این بن‌بست توسعه باشد.
