دو معمار بریتانیایی «آماندا لوت[۱]» و «مدلین وریسندرپ[۲]» برندگان جایزه‌ی «زنان در معماری» اعلام شدند.
معمار بریتانیایی و موسس «ای.ال ـ ای» «آماندا لوت[۳]» برنده‌ی جایزه‌ی سال ۲۰۱۸ «جین درو[۴]»، جایزه‌ی برای معرفی معمار طراحی که از طریق آثار و تعهدشان به علو مقام طراحی، [جایگاه] زنان در معماری را ارتقا بخشیده است.
لوت در ابتدا مشغول به فعالیتی به نام نیمه‌ای از سیستم آینده بود با همراهی همسرش، جان کاپلیچی[۵] که طراحی بخش رسانه‌ای زمین کریکت لرد و [شعبه‌ی] آینده‌گرای بیرمنگام سلفریج را طراحی کرده است. در ادامه لوت «ای.ال ـ ای» را پایه‌گذاری کرده و کمتر از یک دهه بعد حرفه‌ی خود را به طور مستقل ادامه داد.
«موزه‌ی هنر، معماری و تکنولوژی لیسبون[۶]» و «گالری جدید سینزبری ویکتوریا و آلبرت[۷]» در لندن که به ترتیب در ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ افتتاح شدند، هر دو برمبنای سرامیک‌کاری و فضاهای بازجمعی طراحی شده‌اند که نمودارعلاقه‌ی لوت به حساسیت مصالح و توجهش به فضای اجتماعی در شهرهاست.
فعالیت حال حاضر وی شامل بازنگری «گالری‌های لافایت اوسمان پاریس[۸]»، «مرکز جدید برای مراقبت سرطان خیریه‌ی مگی درساوت‌همپتن[۹]» و «مسجد مرکز تجارت جهانی در دبی[۱۰]» می‌شود.
پاول فینچ[۱۱]، سردبیر «آرکیتکچرال ریوو[۱۲]» و «ژورنال معمار[۱۳]» می‌گوید: « آماندا لوت معماری است که حرفه‌ای از چند منظر قابل توجه است، با این حال فعالیت مستقل وی از وجه‌ی بین‌المللی شکوفا شده و صدای مستقلش مباحثات و اصلاحاتی را به جریان انداخته است».
معمار هلندی مدلین وریسندرپ برنده‌ی جایزه‌ی سال ۲۰۱۸ «آدا لوئیس هاکستبل[۱۴]» است که شامل فعالیت فردی در صنعت معماری گسترده‌تری می‌شود کهتاثیر برجسته‌ای در معماری و ساخت محیط به جای گذاشته باشد.
وریسندرپ بیشتر به خاطر نقاشی‌های فوق‌العاده‌اش شناخته شده است که در تصویرسازی‌های کتاب «نیویورک هذیانی[۱۵]» به چاپ رسیده‌است. پیش از آنکه از دنیای معماری فاصله بگیرد و در عرصه‌ی طراحی، تصویرسازی و داستان‌نویسی وارد شود، شرکت «معماری متروپولیتن» را به همراه رم کولهاس، الیا و زو زنگلیس[۱۶] در سال ۱۹۷۵ پایه‌گذاری کرد.
بعد از برگزاری نمایشگاه «جهان مدلین وریسندرپ[۱۷]» در سال ۲۰۰۸، انجمن معماران برای پاسداشت فعالیت وریسندرپ در مشارکت در خیال‌ورزی معماری، دیپلم افتخاری به وی اعطا کردند. پاول فینچ می‌گوید که: « مدلین وریسندرپ تکرار شدنی نیست: هنرمندی حقیقی که فهمی عمیق از معماری و پروتکل‌هایش دارد و آثار دقیق و ظریفش نقطه‌نظری خوش‌فکر و بصری برای جهان آجرها و ملات‌ها فراهم کرده است.»
جایزه‌ی زنان در معماری با مشارکت آرکیتکچرال ریویو و ژورنال معمار، در جست‌و‌جوی اعمال تغییر در حرفه‌ی معماری است که این مهم را از طریق طراحی‌های گران‌قدر زنان معمار از سرتاسر دنیا و شناساندن الگوهایی برای زنان جوان‌تر شاغل در حرفه ممکن می‌کند.
[divider]پی‌نوشت[/divider]
[۱] Amanda Levete
[۲] Madelon Vriesendorp
[۳] AL_A Amanda Levete
[۴] Jane Drew
[۵] Jan Kaplický
[۶] Lisbon’s Museum of Art, Architecture and Technology
[۷] the V&A’s new Sainsbury Gallery
[۸] Galeries Lafayette Paris Haussmann
[۹] New centre for the cancer care charity Maggie’s in Southampton
[۱۰] World Trade Center Mosque in Abu Dhabi
[۱۱] Paul Finch
[۱۲] The Architectural Review
[۱۳] The Architects’ Journal
[۱۴] Ada Louise Huxtable
[۱۵] Delirious New York
[۱۶] Elia & Zoe Zenghelis
[۱۷] The World of Madelon Vriesdendorp
[divider]منبع[/divider]
[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”https://www.architectural-review.com/awards/women-in-architecture/winners-of-jane-drew-and-ada-louise-huxtable-prizes-revealed/10027672.article”]Architectural Review[/button]
