نویسنده: حسین ایمانی جاجرمی
۱. سند چشم انداز شهر یا روستای خود را با مشارکت مردم محلی تدوین کنید. از مردم در باره آینده محل خود پرسش کنید و به آن‌ها اجازه دهید تا نظرات خود را در این باره بیان کنند. در شهر آلفن اندراین در کشور هلند برای آن که ذهن مردم برای تصور آینده آماده شود به آن‌ها عینک‌های طلقی ساده دادند و از آن خواستند تا دیده‌های خود را پیش و پس از گذاشتن عینک بیان کنند. با این ترفند ساده مردم متوجه شدند تا چگونه به شکلی متفاوت به واقعیت‌های پیرامون خود بیاندیشند و آینده را به تصویر درآورند.
۲.تحلیل «سوات»، نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها را انجام دهید. منافع محلی را بشناسید و از آن‌ها پاسداری کنید. این منافع می‌تواند ابعاد کالبدی و ابعاد معنوی داشته باشد هم شامل فرهنگ مادی شود و هم فرهنگ غیر مادی محل را در بر بگیرد. اثری تاریخی یک ثروت مادی است اما در کنار آن می‌توان آداب و رسوم محلی را نام برد که ثروت معنوی هستند. یک مثال خوب بازی‌های کودکانه است که با تغییر فضای زندگی از سنتی به مدرن، از خانه‌های حیات دار به آپارتمان نشینی از میان می‌رود یا رفته است. آن‌ها را ثبت و نگهداری کنید زیرا بخش مهمی از ثروت معنوی شما هستند. خوراکی‌های محلی مثال خوب دیگری است. این خوراکی‌ها می‌توانند باعث شهرت شهر یا روستای شما شوند و به توسعه آن جا کمک کنند. پوشاک محلی، لباس‌های زنانه، مردانه، کودکانه، لباس‌هایی که اصناف و قشرهای مختلف مردم در روزگار گذشته به تن می‌کردند. کلاه‌هایی که بر سر می‌گذاشتند، شال‌هایی که به کمر می‌بستند و پاپوش‌هایی که به پا می‌کردند. همه آن‌ها ثروت محلی هستند. تلاش کنید پس از شناسایی نقاط ضعف محل آن‌ها را کاهش دهید و تهدیدهای شناسایی شده را هم بدل به فرصت کنید.
۳.مأموریت شورای خویش را تعریف کنید. پس از تدوین چشم انداز و تحلیل سوات، وقت آن رسیده است که بیانیه مأموریت را تهیه کنید و پس از شور و مشورت با گروه‌های مردمی مختلف آن را نوشته و به اطلاع همگان برسانید.
۴. شناسنامه محل را تهیه کنید. بانک اطلاعات شهر و روستای خود را در اختیار داشته باشید. باید بدانید بطور دقیق چند نفر در محل شما زندگی می‌کنند و خصوصیات آن‌ها چیست. چه تعداد باسواد و دانشگاه رفته دارید و تخصص‌های هر کدام چیست؟ در هر خانه چه کسانی زندگی می‌کنند. نقشه‌های خانه‌ها و اماکن عمومی را داشته باشید.
۵.برنامه توسعه محلی را تهیه کنید. برای این کار از سازوکار مشارکتی بهره بگیرید. از همکاری‌های بخش خصوصی- عمومی به خوبی استفاده کنید.
۶.نگاه دارایی مبنا داشته باشید نه نیاز مبنا. به دارایی‌های و ثروت شهر و روستای خود توجه کنید نه مشکلات و نیازهای بی انتها. مبنای برنامه ریزی را بر اساس دارایی‌ها و نقاط قوت خود قرار دهید و تلاش کنید بر اساس آن‌ها نیازهای خود را رفع کنید.
۷. فرصت‌های سرمایه گذاری و جذب کسب و کار در اجتماع محلی خود را شناسایی و تبلیغ کنید. سرمایه در دنیای امروز شناور است و به دنبال فرصت‌های خوب می‌گردد. این فرصت‌ها را ایجاد کنید تا دارایی به اجتماع محلی شما وارد شود.
۸. پیاده محوری را در اولویت قرار دهید و از خودرو محوری در شهرها و روستاهای خویش پرهیز کنید. اجازه ندهید تا زندگی و حیات اجتماعی به سبب تسلط خودرو از میان برود. فضاهای انسانی یعنی فضایی که در آن امکان تعامل نزدیک و رودرو وجود دارد. می‌توانید سلام کنید و احوال بپرسید. بچه‌ها در این فضاها می‌توانند بدوند و بازی کنند و ترسی نداشته باشند. اگر خودرو را میدان دهید تمام این فضاها را نابود کرده و در اختیار خود قرار خواهد داد. اشتباه تهران را انجام ندهید که شهر را قربانی حرکت خودرو کرده است و در نتیجه آن سلامتی و امنیت ساکنان خویش را به خطر انداخته است.
۹.فضاهای سبز وموقعیت های طبیعی را به هر قیمتی حفظ کنید. دید توسعه پایدار داشته باشید و بدانید که چه چیزی را برای نسل‌های آینده به یادگار خواهید گذاشت. به آن‌ها هم این فرصت را بدهید تا مناظر طبیعی زیبا مانند دامنه کوه‌ها، تپه‌ها، چشمه‌ها و مزارع سر سبز را شاهد باشند. مبنای تصمیماتتان فقط پول نباشد که در این صورت حتماً ضرر خواهید کرد. بگذارید نسل‌های آینده نام شما را به نیکی برند.
۱۰.در شورا از نظام ریاستی مبتنی بر منیت پرهیز کنید و به سوی نظام هیاتی که در آن منیت معنی ندارد حرکت کنید. ید واحده باشید.
۱۱. به گروه‌های اجتماعی خاص مانند معلولان، کهنسالان، زنان وجوانان توجه ویژه داشته باشید و نیازمندی‌ها و خواسته‌های آنان را هم در سیاست‌ها و برنامه‌های محلی وارد کنید. در آلمان زمانی به شما اجازه بهره برداری تجاری از یک مکان مانند رستوران داری داده خواهد شد که دسترسی معلولان را به مکان تجاری فراهم کرده باشید.
۱۲. شفافیت مالی و اداری داشته باشید. حاسبو قبلان تحاسبو را در سرلوحه کارهای خود قرار دهید. شما امانتدار مردم برای مدت معینی هستید. این حق آن‌هاست که از چگونگی هزینه کردن و تصمیم گیری آگاه باشند. چیزی را از آن‌ها پنهان نکید. فرصت غیبت کردن و بدگویی را از بدخواهان بگیرید. قانون هم شوراها را موظف کرده است که هر شش ماه یکبار گزارش مالی به مردم بدهند.
۱۳.شهر و روستای دوستدار کودک داشته باشید.
۱۴.از فعالیت‌های کارآفرینی بویژه در حوزه زنان حمایت کنید.
۱۵.سازمان‌های اجتماع مبنا تأسیس کنید.
۱۶.به سرمایه انسانی توجه کنید. در دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی شرکت و کنید و آخرین اطلاعات حوزه کاری مدیریت محلی را بدست آورید.
۱۷. شهر و روستای خود را به جهان بشناسانید. فناوری‌های جدید ارتباطی مانند اینترنت اجازه داده است که صدا و تصویرتان در سراسر دنیا قابل شنیدن و دیدن باشد. از این فرصت‌ها بهره بگیرید.
۱۸.ایمنی و امنیت را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهید. شما مسوول جان شهروندان هستید و باید به آن عمل کنید.
۱۹.برنامه‌های جذب کسب و کار را تدوین و مدیریت کنید.
۲۰.از گسترش و حفظ کسب و کارهای موجود حمایت کنید.
۲۱.فرصت‌های اعتبارات و کمک‌های دولتی را شناسایی کنید و برای استفاده از آن‌ها اقدام کنید.
۲۲.مرامنامه اخلاقی تدوین کنید و به آن عمل کنید.
۲۳.سایر مقامات محلی بویژه مقامات سیاسی را در جریان کارهای خود قرار دهید
سایر مطالب مربوط به شورای شهر را در اینجا بخوانید.
منبع: کانال تلگرامی حسین ایمانی جاجرمی
