[divider]پوکی‌مون‌ها در خیابان‌ها[/divider]
«پوکی‌مون گو» بازی معروفی و موفقی است. شاهد آن را در پیگیری رسانه‌ها و میزان بالای گردش مالی مرتبط با این نرم‌افزار در بازارهای دیجیتال می‌توان جست.
سازوکار بازی ساده است. باید در موقعیت‌هایی که به شما گفته می‌شود، حاضر شوید تا بتوانید جانورهای رنگارنگ را در گوی جادویی خود اسیر کرده و ایشان را مطیع سازید.
آنچه این بازی ساده را برای مخاطبان تا به این اندازه جذاب و هیجان‌انگیز کرده استفاده آن از امکان «واقعیت افزوده» است.
هر بازی دیجیتال از چند بخش اصلی تشکیل‌شده که مهم‌ترین آن‌ها روایت داستان و محیط بازی هستند. معمولاً جذاب‌ترین محیط‌های بازی شبیه‌ترین فضاها به فضاهای واقعی هستند. در «پوکی‌مون گو» این رابطه به نهایت مقدار خود رسیده است. به‌بیان‌دیگر روایت بر بستر خیابان‌ها، پارک‌ها و اماکن موجود در پیرامون کاربر جریان می‌یابد.
[divider]چرا ارگ بم برای حضور پوکی‌مون‌ها باید آماده شود؟![/divider]
بازسازی ارگ بم در پایان سال آتی میلادی (۲۰۱۷) به پایان خواهد رسید و پس‌ازآن مجدداً این بنای تاریخی پذیرای بازدیدکنندگان داخلی و خارجی خواهد بود. اگر شما نیز همانند نگارنده در سال‌های پس از زلزله از این ارگ تاریخی بازدید کرده باشید، حتماً از حجم بالای تخریب بهت‌زده خواهید شد. شدت آسیب پس از زلزله به حدی بوده است که از بسیاری فضاها به‌جز پی ساختمان و بخشی محدود از دیوارهای اصلی چیزی باقی نمانده است.
از سوی دیگر مطابق با پروتکل‌های حفاظت و مرمت ابنیه تاریخی متولیان بنا حق مداخله و نگهداری از بنا را در این حد دارند که به اصالت وهویت تاریخی بنا آسیبی وارد نشود.
لذا بازدیدکنندگان ارگ بم نیز به‌هیچ‌عنوان نباید انتظار این مطلب را داشته باشند که با بنایی کاملاً مشابه با آنچه در تصاویر ثبت‌شده پیش از زلزله دیده‌اند، مواجه شوند؛ و این قطعاً موجب ناامیدی بازدیدکننده خواهد بود.
واقعیت افزوده یکی از راه‌حل‌های مناسب در وضعیت‌های مشابه است که از سوی بسیاری کشورها در موارد مشابه مورداستفاده قرارگرفته است.
کافی است گردشگر بعد از قرارگیری در موقعیت ویژه، دوربین تلفن هوشمند مجهز به برنامه یادشده را فعال کند تا در هرکجای سایت تاریخی پرده‌ای از گذشتهٔ آباد مجموعه را بر محیط فعلی سایت بپوشاند.
این بار شاید عادت هم‌وطنان ما در ثبت حجم بالایی از تصاویر در هر موقعیت واجد ارزش گردشگری، می‌تواند برای تشکیل بانک داده‌های سه‌بعدی بسیاری از ابنیه و محوطه‌های تاریخی (همچون چغازنبیل، تخت جمشید، کاخ-موزه‌ها و …) بکار آید و ضمن ایجاد بانک داده سه‌بعدی پشتیبان[۱]؛ مورداستفاده پژوهشگران، گردشگران و علاقه‌مندان به فراداده‌های پنهان در این مجموعه‌ها باشد.
[۱] – آن چیزی که متأسفانه ارگ بم از آن محروم بود و به دلیل همین فقدان نیز ایران هزینه زیادی برای جلب موافقت یونسکو با مرمت‌های صورت گرفته پرداخت.
