مکزیکوسیتی گرفتار فرونشست زمین

مکزیکوسیتی که حدود یک مایل ونیم بالاتر از سطح دریا قرار دارد در حال نشست و فرورفتن است. برای کسانی که درک ابتدایی از تاریخ دارند این خبر شوکه‌کننده‌ای نیست. این شهر توسط آزتک‌ها در ۱۳۲۵ میلادی بنا شد و زمانی شبکه‌ای بود از دریاچه‌های به‌هم متصل که ابتدا توسط اسپانیایی‌ها تخلیه شد و بعد در دوره‌ی مدرن توسط مهندسان با بتن و فلز مسطح شد. نتیجتاً مکزیکوسیتی برای تأمین آب جمعیت ۲۱ میلیون نفری‌اش مجبور است عمق زمین را بکاود؛ اما این حفاری‌ها پوسته‌ی شکننده‌ی رسی که فونداسیون شهر محسوب می‌شود را تضعیف می‌کند و فروریزش را تسریع می‌کند.

برای مکزیکوسیتی، تغییرات اقلیمی بسیار جدی است. گرمای بیشتر به معنای خشکی بیشتر و تبخیر بیشتر است و تقاضای بیشتر برای آب، فشار مضاعف به ذخیره‌گاه‌های آب با هزینه‌های بالا یا حفاری عمیق‌تر و تخلیه‌ی سفره‌های آب زیرزمینی می‌آورد که این خود منجر به فروپاشی شهر خواهد شد. در محله‌ی بزرگ ایزتاپالاپا جایی که نزدیک دو میلیون سکنه دارد بسیاری از افراد نمی‌توانند روی آب‌لوله‌کشی شهر حساب کنند. یک نوجوان در شکافی که در زمین شکننده‌ی یک خیابان ایجادشده بود بلعیده شد. پیاده‌راه‌ّها شبیه چینی شکسته هستند و پانزده مدرسه‌ی ابتدایی تاکنون دچار نشست شدید شده‌اند.

افزایش دمای هوا و وقوع خشک‌سالی‌ها و سیلاب‌های بیشتر می‌تواند باعث مهاجرت میلیون‌ها مکزیکی به سمت شمال و تشدید مشکلات و تنش‌های سیاسی ناشی از مهاجرت شود.

هم‌زمان بحران آب در مکزیکوسیتی باعث شده روزانه حدود بیست درصد از ساکنان آن نتوانند از آب شبکه‌ی لوله‌کشی استفاده کنند، بنابراین مردم مجبورند از آبی که تانکرها برای آن‌ها می‌آورند استفاده کنند که گاهی ده برابر برایشان گران‌تر از قیمتی که ثروتمندان در محلات اعیان‌نشین با منابع آب قابل‌اطمینان‌تر برای آب پرداخت می‌کنند، تمام می‌شود.

به گفته‌ی رامون دیاز، مدیر بخش سیستم آب مکزیکوسیتی، تغییرات اقلیمی دو اثر بر شهر می‌گذارد. از یک‌سوی باعث سیلاب‌های شدید می‌شود و از دیگر سو خشک‌سالی‌های طولانی‌مدت را موجب می‌شود.

مکزیکوسیتی همچنان باید بر راهکارهای بلندمدت تمرکز کند اما مثل بسیاری از جاهای دیگر دنیا این شهر هم درگیر دعواهای سیاسی داخلی است. وزیر محیط‌زیست قبلی، کلودیا شینباوم، معتقد است: «وقتی پای مسائلی مانند آب، آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی در میان است باید اجماعی از دانشمندان، سیاستمداران، مهندسان و جامعه وجود داشته باشد. ما منابع داریم اما اراده‌ی سیاسی نداریم.»

منیع:

[button color=”green” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” ]INHABITAT[/button]

مطلبی دیگر
جف اسپک و شهرهای پیاده محور