مروری بر زندگی دکتر علی‌اکبر صارمی؛ مردی تاثیر گذار در تاریخ معماری معاصر ایران

صارمی در سال ۱۳۲۲ در زنجان متولد شد. دوران دبیرستان خود را در مدرسه شریعتی (پهلوی سابق) در زنجان به اتمام رساند. در سال ۱۳۴۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته معماری فارغ‌التحصیل شد. او تحصیلات خود را در دانشگاه پنسیلوانیا در دریافت درجه دکتری پی‌گرفت. رساله دکتری او زیر نظر استادش لویی کان نوشته شد. صارمی پس از بازگشت به ایران، در دفتر معماری سردار افخمی مشغول به کار شد و در سال ۱۳۵۹ دفتر شخصی خود، مهندسین مشاور تجیر را تأسیس کرد. او علاوه بر تدریس دانشگاهی تهران، مقالاتی نیز در مجلات معماری معتبر دنیا منتشر کرده است. صارمی در سحرگاه ۲ بهمن ۱۳۹۵ درگذشت.

صارمی همسر هایده حائری، بازیگر معروف سینما و تئاتر، است.

با بررسی دو اثر کلان استاد صارمی یعنی پروژه تالار شهر کرمانشاه (سال ۱۳۷۷) و میدان شهدای مشهد (سال ۱۳۸۳) چالش‌ها آغاز می‌شود و شاید اوج این نقد‌ها در مجموعه نشست‌هایی با عنوان معرفی و نقد معماری امروز به اهتمام جامعه مهندسان معمار ایران در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۳ بود.

صارمی دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران ۱۳۴۷ و مدرک دکترای معماری از دانشگاه پنسیلوانیا، امریکا ۱۳۵۵ است.

عضویت در کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران، عضویت در سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران، عضویت در انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهر ساز، عضویت در جامعه مهندسان معمار ایران، رئیس هیئت‌مدیره مهندسین مشاور تجیر از ۱۳۵۹، مدرس در دانشگاه آزاد اسلامی، عضویت در هیئت امناء انجمن مفاخر معماری ایران، مدرس دانشگاه فارابی ۱۳۵۹-۱۳۵۵، مدرس دانشگاه تهران ۱۳۷۶- ۱۳۷۳ از جمله فعالیت‌های این معمار محسوب می‌شوند.

همچنین او طرح آمفی‌تئاتر انستیتو پاستور، تهران، تجیر ۱۳۶۷، طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلبانی، تجیر ۱۳۷۹، طرح ساختمان تجاری و اداری برج بلور، تبریز، تجیر ۱۳۸۰، طرح مجموعه تجاری و فرهنگی و شورای شهر مشهد، تجیر ۱۳۸۳، طرح مجموعه نمایشگاهی و اداری، کیش، تجیر ۱۳۸۴ است.

برخی از تألیفات صارمی نیز شامل: معماری و موسیقی، مجموعه مقالات، نشر فضا ۱۳۷۰، کتاب گیلان، مجموعه مقالات، انتشارات روشنگران ۱۳۷۵، تاریخ معماری و شهرسازی، مجموعه مقالات، انتشارات میراث فرهنگی ۱۳۷۵، ارزش‌های پایدار در معماری ایران، انتشارات میراث فرهنگی، طرح‌هایی از ایران، انتشارات فرهنگسرا ۱۳۷۷ هستند.

ارائه طرح هنرستان هنرهای تجسمی کرج، کتاب نگاهی به مهندسی ساختمان و معماری معاصر ایران ۳، انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی ۱۳۷۷، ارائه طرح خانه جلفا، کتاب معماری جهان نوشته کنت فرامپتون، امریکا ۱۳۷۹، ارائه طرح‌های سفارت‌خانه‌های آلبانی و الجزایر، کتاب معماری دیپلماتیک، انتشارات وزارت امور خارجه ۱۳۸۳، انتشار ده‌ها مقاله درزمینهٔ معماری و شهرسازی در مجلات تخصصی داخلی و خارجی از ۱۳۸۵ از دیگر فعالیت‌های ثبت‌شده در کارنامه حرفه‌ای این هنرمند معمار به شمار می‌روند.

مراسم تشییع و خداحافظى با دوست و مردى بزرگ و شکیبا، روز سه شنبه پنجم بهمن ماه، ساعت ٩:٣٠ صبح در برابر خانه هنرمندان برگزار مى شود.  یادبود ایشان نیز پنجشنبه هفتم بهمن ماه از ساعت ۵ تا ٨ شب در باغ موزه قصر خواهد بود.

آثار تألیفی دکتر علی‌اکبر صارمی:

معماری و موسیقی، مجموعه مقالات، نشر فضا (۱۳۷۰)
کتاب گیلان، مجموعه مقالات، انتشارات روشنگران (۱۳۷۵)
تاریخ معماری و شهرسازی، مجموعه مقالات، انتشارات میراث فرهنگی (۱۳۷۵)
ارزش‌های پایدار در معماری ایران، انتشارات میراث فرهنگی
طرح‌هایی از ایران، انتشارات فرهنگسرا (۱۳۷۷)
ارائه طرح هنرستان هنرهای تجسمی کرج، کتاب نگاهی به مهندسی ساختمان و معماری معاصر ایران ۳، انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی (۱۳۷۷)
ارائه طرح خانه جلفا، کتاب معماری جهان نوشته کنت فرامپتون، امریکا (۱۳۷۹)
ارائه طرح‌های سفارت‌خانه‌های آلبانی و الجزایر، کتاب معماری دیپلماتیک، انتشارات وزارت امور خارجه (۱۳۸۳۳)

آثار ساخته‌شده

  • ویلای صارمی، نوشهر، ۱۳۵۲
  • خانه افشار، زعفرانیه، تهران، ۱۳۵۳-۱۳۵۵
  • ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در الجزایر، ۱۳۸۱
  • ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران در تیرانا آلبانی، ۱۳۸۱-۱۳۸۳
  • تالار شهر کرمانشاه (تالار انتظار)، ۱۳۸۷-۱۳۸۳
  • آمفی‌تئاتر انستیتوپاستور، تهران، تجیر ۱۳۶۷
  • سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلبانی، تجیر ۱۳۷۹
  • ساختمان تجاری و اداری برج بلور، تبریز، تجیر ۱۳۸۰
  • مجموعه تجاری و فرهنگی و شورای شهر مشهد، تجیر ۱۳۸۳
  • مجموعه نمایشگاهی و اداری، کیش، تجیر ۱۳۸۴

منبع:

[button color=”green” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://aoaonline.ir/saremispecialpage”]هنر معماری آنلاین[/button]

مطلبی دیگر
حقابه‌ی تالاب‌ها و هورها تأمین نمی‌شود؛ بیابانی‌تر می‌شویم