نویسنده: کنستانتا مارتینز گائت/ خبرنگار حوزه‌ی شهری
ترجمه‌ی به انگلیسی: متیو والتا
ترجمه‌ی به فارسی: فرشته حسنی
ایستگاههای اتوبوس راهی برای رسیدن به سیستمِ حملونقل پایدار
انجمن ملی مسئولین حملونقل شهری «NACTO[۱]» در آخرین نشریه‌ی خود با عنوان «راهنمای طراحی حملونقل درون‌شهری[۲]» نکته و پیشنهاد‌هایی برای بهبود خیابان‌ها با استفاده از طراحی شهری ارائه کرده است.
این ایده‌ها بر حملونقل پایدار شکل‌گرفته‌اند به‌طوری‌که هم شهرهای عضو این سازمان و هم شهرهای دیگری که به این نشریه دسترسی دارند بتوانند فضاهای عمومی، حرکت، و حملونقل خود را بهبود بخشند.
با توجه به این رهنمودها، این سازمان مجموعه‌ای از توقفگاه‌ها که جایی «صرفاً برای انتظار کشیدن نیست» پیشنهاد می‌کند.
در ادامه این مبحث، سه ایستگاه اتوبوس از این مجموعه معرفی‌شده‌اند.
[divider]ایستگاههای واقع در مسیر ویژه‌ی کنار پیاده‌رو[/divider]
این نوع ایستگاه‌ها به دلیل هزینه‌ی پایین و سهولت ساخت احتمالاً رایج‌ترین نوع ایستگاه است. علاوه بر این، در خیابان‌های عریض و کم‌عرضی که ترافیک مختلط بوده و خطوط اتوبوس از خطوط تردد خودروهای دیگر تفکیک نشده است، این‌چنین ایستگاههای می‌تواند کارآمد باشد.
البته با رنگ‌آمیزی مسیرهای ویژه با رنگ‌های روشن، ماشین‌های شخصی را می‌توان دور کرد. بااین‌حال NACTO معتقد است نباید در پیادهروهای کم‌عرض از ایستگاه سایبان‌دار استفاده کرد.
[divider]ایستگاههای میان خیابان با سکوهای جانبی[/divider]
در بسیاری از شهرهای جهان، در خیابان‌های عریض خطوط ویژه‌ی اتوبوس در وسط خیابان گذاشته می‌شود. ازنظر NACTO این نوع طراحی به خطوط سرویس اتوبوسرانی هویت می‌دهد و همچنین مزایای کاربردی دیگری همچون امنیت بیشتر برای مسافران، تردد بیشتر اتوبوس‌ها به دلیل نبود وسایل نقلیه‌ی دیگر، و سیمای منظم‌تری را ارائه می‌دهد.
به گفته‌ی NACTO، هنگامی می‌توان از مزایای این نوع ایستگاه بهره برد که ابعاد فضای انتظار مسافرین با توجه به تعداد اتوبوس‌های پیش‌بینی‌شده و تقاضای مسافرین تعیین‌شده باشد.
علاوه بر این، گزینه‌هایی همچون استفاده از روش‌های بصری برای نشان دادن فضاهای انتظار امن برای مسافران و ارتفاع مناسب سکوی انتظار به مسافرین عادی و نیز معلولین امکان سوارشدن به اتوبوس را بدون هیچ‌گونه مشکلی می‌دهد. همچنین مجهز کردن ایستگاه‌ها به تجهیزاتی مانند صندلی، نرده، و سقف موجب راحتی مسافران و حفاظت از آن‌ها می‌شود.
[divider]پایانه‌های خیابانی[/divider]
خیابان‌هایی که پایانه نامیده می‌شوند، خیابان‌هایی هستند که ایستگاههای وسایل نقلیه مختلف و یا مبدأ خطوط اتوبوسرانی در آن‌ها واقع‌شده است. حضور اتوبوس‌ها و جمعیت زیاد مسافرین در پیاده‌روها در این پایانه‌ها معمول است.
به همین دلیل، NACTO پیشنهاد می‌دهد که در محدوده انتظار پیاده‌روها علائمی نصب شود که مردم بدانند هر اتوبوس کجا توقف می‌کند و مسیر حرکت هر یک از آن‌ها چیست. همچنین این سازمان پیشنهاد می‌کند فعالیت‌های دیگری در این پیاده‌روها انجام نگیرد تا مانع پیاده و یا سوارشدن مسافرین نشده و بر ترافیک عابرین تأثیر نگذارند.
[divider]منبع[/divider]
[button color=”blue” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/800590/these-are-the-3-bus-stop-types-needed-for-sustainable-transit-solutions?ad_medium=widget&ad_name=most-visited-article-show”]archdaily[/button]
[divider]پی‌نوشت‌ها[/divider]
[۱] National Association of City Transportation Officials
[۲] Transit Street Design Guide
