کتاب از شار تا شهر به مدد متون تاریخی و آثار و اسناد بر جای مانده و همچنین نیمرخ کالبدشناسانه موجود، سعی دارد دگرگونیهای کالبدی – فضایی آنچه امروزه شهر نامیده می‌شود را مورد ارزیابی قرار داده و به دنبال آن اوضاع و احوال اجتماعی – فرهنگی و سیاسی - اقتصادی حاکم بر جامعه که در ساختاری فضایی و کالبدی تبلور یافته را تبیین کند.
جستار حاضر می‌کوشد با کنکاش در کارهای مارکس مقدمات مفهومی آنچه را می‌تواند در حُکم «نظریه‌ای مارکسی در باب شهر» باشد، صورت‌بندی کند و رئوس چنین نظریه‌ای را به دست دهد.
شهر و مسائل مرتبط با آن، همواره یکی از علایق اصلی متفکران اجتماعی از گذشته تا‌به‌‌حال بوده است. در چند سال گذشته انتشار آثاری در حوزه جامعه‌شناسی شهری در ایران ...
کنش‌گری در مسأله پروژه توسعه دانشگاه تهران، مانند کنش‌گری در هر مسأله دیگری، نیازمند تحلیلی سیاست‌ورزانه از فرآیندها، نیروها و روابط تولید فضای شهری در آن است. در غیر اینصورت عمل صِرف و حضور در محله بدون داشتن ساختار فکری منسجم نتیجه‌ای نخواهد داشت جز به دام افتادن در نیروها و روابطی که در کمین هستند تا از این آب گِل‌آلود سود ببرند.
بین کارگر و نیروی شهرسازی کمتر تفاوتی به چشم نمی‌خورد. چرا که اساساً بین منطقِ کار در یک کارخانه که درگذشته بیشتر مبنای تحلیل بود، با کار در شرکت های مهندسین مشاور کمترین تفاوتی وجود ندارد. هر کدام از این موقعیت‌ها یعنی کارخانه و شرکت، بازنمونِ شکلی از رابطه‌ی ناعادلانه بین کارفرما و نیروی کار است.
محمدعلی نجفی نیز بالاخره در فرایندی که به روحوضی اشک‌آوری می‌ماند استعفا داد و از شهرداری تهران کنار رفت. این‌روزها شورای شهر تهران و فضای رسانه‌ای نزدیک به اصلاح‌طلبان چنان گرم مباحثات درباره جانشین او شده است که گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است. گویی کاملاً طبیعی است که کسی نداند دلیل انتخاب نجفی چه بود و چرا نتوانست دوام بیاورد. مهم‌تر از اینها کارنامه او برای رفع بحران‌های پیش‌روی تهران چه بود و جانشین او با چه عزم و تدارک متفاوتی روانه بهشت خواهد شد.
در گذشته، وقتی گفته می‌شد شهری «منهتنی» شدهاست که همهی جدارههای ویترنی قدیمی خیابانها حذف می‌شدند تا جا برای تودهی آسمانخراشهای تجاری متراکم باز شود: سان‌فرانسیسکو در دههی ۱۹۶۰ یا میامی در اوایل هزاره‌ی دوم را در نظر بگیرید. با این حال اخیراً، ساکنان شهرها این اصطلاح را برای اشاره به یک پدیده‌ی متفاوت در شهر نیویورک استفاده میکنند.
امروز حرف زدن از پل‌های تاریخی اصفهان، تنها به معنای گفتن از یک بنای تاریخی، ویژگی‌ها و تزیینات آن نیست که در گذشته ساخته شده و کارکرد موزه‌ای پیدا کرده باشد. این پل‌ها روزگاری راه‌های خارج از شهر محسوب می‌شد و امروز در وسط آن قرار دارد و رفت‌وآمد از روی آنها بخشی از زندگی روزمره شهروندان اصفهانی است. اما رفت‌وآمد تنها کارکرد پل‌ها نیست؛ علاوه بر آن اتفاقات دیگری نیز در حاشیه‌ی این آمد و شد رخ می‌دهد که باعث شده پل‌ها فراتر از معبر، یک عرصه‌ی شهری پویا و فعال باشند. عرصه‌ای شهری که کالبدی تاریخی دارد اما محل تعاملات اجتماعی و رویدادها جمعی نوین است. این نوشته روایتی است از آنچه در سه پل خواجو، جویی و سه‌وسه پل رخ می‌دهد و آنها را تبدیل به یک عرصه‌ی شهری پویا و فعال کرده‌است.
تغییرات مثبت در کیفیت سرویس‌دهی و ظرفیت خدمات‌رسانی «وسایل نقلیه عمومی» در جهان به پشتوانه فناوری‌های دیجیتال و تقویت ارتباطات هوشمند بین شهروندان از طریق تلفن...
برای سال‌ها ریچارد فلوریدا به ارائه و بیان نظریه‌ی خود در مورد «طبقه خلاق» پرداخت، اما جدیدترین اثر او اقراری است به‌اشتباه بودن این نظریه.فلوریدا یکی از تأثیرگذارترین متفکران حوزه شهر پس از جنگ جهانی دوم است. اکنون او به همه اعلام می‌کند که اغلب تصوراتش در مورد شهر اشتباه بوده است.
وجه اشتراک بین عقاید لوفور، آلتوسر و کاستلز این است که ایدئولوژی در سیتی کارکرد دارد. بااین‌همه، سیتیِ لوفور و کاستلز کاملاً با یکدیگر متفاوت است.لوفور استدلال می‌کند که فضا سیاسی است و تولید فضا را می‌توان به تولید هر کالای به خصوصی تشبیه کرد. بنابراین برای او، آن چیزی که بدان نیاز است نه ایجاد یک علم بلکه فهم این است که فضا چگونه ساخته و تصاحب می‌شود. لوفور به مفهومِ هژمونیِ گرامشی اشاره و هم‌زمان شیوه‌هایی را تبیین می‌کند که در آنها فضا برای سلطهِ طبقهِ ستمگر ابزارسازی می‌شود. در کنار این، امر شهریِ لوفور متشکل است از ۳ مفهوم: فضا، زندگی روزمره و بازتولیدِ روابطِ سرمایه‌داری.
