از زبان معمار: این ساختمان آپارتمانی در شهر باراخاس قرار دارد و جزئی از یک مجتمع بزرگ مسکونی است که تحت مدیریت توسعهی شهری جدید باراخاس ساختهشده و اولویتهای طراحی آن استفاده از منابع طبیعی مانند نور خورشید، باد و زندگی در فضای باز بوده است.
این ساختمان بر اساس منطقه بندی شهری مجتمع شبیه یک جورچین طراحیشده که آپارتمانها در آن مانند لگوهایی در پنج طبقه رویهم چیده شدهاند و بهاینترتیب تراسهای متعدد و فضای بازی به وجود آوردهاند. ساختمانها مانند «کورالا های سنتی» دورتادور یک فضای وسیع مرکزی ساختهشده و با راهروهای باز امکان تعامل همسایهها در فضاهای جدید را فراهم میکنند. همهی آپارتمانها هویتی انسانی دارند که حاصل ویژگیهای معمارانه و فضاهای مشترک جدید این مجتمع مانند راهروها، تراسها و محوطهی داخلی مرکزی آن است.
نمای ساختمان بر اساس ویژگی هرکدام از واحدهای مسکونی طراحی و تنها با استفاده از دو اسلب بتنی پیشساخته اجراشده است. این شیوه علاوه بر صرفهجویی در زمان، نصب سریع و آسانی دارد. در این پروژه سبکی از معماری هیبریدی با استفاده از ترکیب قطعات ساده انجامشده که خروجی آن اثری زیبا و پیچیده با طیف واحدی از رنگها و مصالح مختلف است.
عناصر پیشساختهی نمای خارجی در قالب مفهومی به نام اقتصاد ساختمانی منجر به کاهش هزینههای ساختوساز از طریق کاهش هدر رفت مصالح میشود و ویژگی پایداری زیستمحیطی بنا را افزایش میدهد.
جهت مطلوب نما به سمت جنوب و شرق و موقعیت ورودیها در مقابل وجه اصلی، گرما و نور موردنیاز ساختمان را تأمین میکند و با ایجاد تهویهی طبیعی هزینهی تأمین سیستم تهویهی مطبوع مصنوعی را کاهش میدهد.
میدان عمومی داخل این مجتمع با استفاده از عناصر فرهنگی مادرید و کلاژ های مفهومی طراحیشده و فضایی بسیار گرم و جذاب برای ساکنان فراهم کرده است. مصالح بهکاررفته در این پروژه بتن و سنگفرشی است که بافت سرد آن را فضای سبز و محوطههای استراحت و بازی کودکان تعدیل میکند.
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/479587/barajas-social-housing-blocks-embt?ad_medium=widget&ad_name=navigation-next”]آرک دیلی[/button]