مترجم: محدثه عقبایی
وقتی به ساختمانی نگاه می‌کنید احتمالا سرعت اینترنت آن آخرین چیزی باشد که برایتان اهمیت دارد، اما برای ساکنین و شرکت‌هایی که در آن مستقرند، اینترنت یکی از حیاتی‌ترین خدماتی است که روزانه به آن نیاز دارند.
آری بارندرخت[۱]می‌گوید:«این برای حفظ ساکنان فعلی و جذب مستأجران جدید موضوعی ضروری است و یکی از عناصر بلامنازع طراحی به شمارمی‌آید.»
بارندرخت از بنیان‌گذاران و مدیرعامل WiredScore است که ساختمان‌های اداری را بر اساس کیفیت اتصالشان به اینترنت رده‌بندی می‌کند. این شرکت کار خود را از نیویورک شروع و تابه‌حال برای بیش از ۳۰۰ ساختمانِ این شهرگواهینامه‌ی وایرد صادر کرده است. آن‌ها دامنه‌ی فعالیت‌هایشان رابه چندین شهرِ دیگر آمریکا و همین‌طور شهر لندن و منچستر در بریتانیا نیز کشیدند. این شرکت ازاین‌جهت مفید است که طرح‌های به‌روز را تائید می‌کند و به معماران نشان می‌دهد چگونه باید ساختمان‌ها را مطابق شرایط قرن ۲۱ طراحی کنند.
درس جالبی که از تحلیل اتصال اینترنت در شهرهای جهان به دست آمد این بود که تغییرات در کیفیت اتصال به اینترنت در بین ساختمان‌های یک خیابان بسیار بیشتر است تا بین شهرها. ممکن است چندساختمان مجاور ظاهراً شبیه به هم باشند، اما وقتی هرکدام از آن‌ها را جداگانه بررسی کنیم وضعیت‌های کاملاً متفاوتی دارند. افراد معمولی نمی‌توانند به‌راحتی کیفیت اتصال ساختمان‌ها را بررسی کنند و گواهینامهی وایرد برای حل این مسئله تلاش دارد زیرساخت‌های اینترنتی را شفاف‌تر کند.
این شفافیت شاید تلنگری به معماران نیز باشد تا به این موضوع توجه کنند. فقط یک نگاه به نقشه‌ی همکف «کُلی» اطلاعات درباره‌ی وضعیت امواج اینترنتی ساختمان به دست می‌دهد. پوینت‌های ورودی بزرگ، اتاق‌های مخابراتی اندازه و محفوظ با تهویه‌ی مناسب ویژگی‌های خوبِ یک ساختمان متصل است.
تخصیصِ فضا خصوصاً عاملی حیاتی است. تقاضای ساکنان ساختمان برای به‌روزرسانی اتصال به اینترنت و عدم توانایی مسئولان مربوطه به دلیل کمبود فضا اتفاق غیرمعمولی نیست. وایرد موارد بسیاری را مشاهده کرده که هیچ فضایی در طبقات برای نصب تجهیزات وایرلس مانند DAS و یا small cell ندارند. فضای موردنیاز برای سیستم‌های وایرلس در بسیاری از طرح‌های ساختمان‌های فعلی در نظر گرفته نمی‌شود، ولی نیاز آن روزبه‌روز در حال افزایش است.
منعطف بودن فضاها نیز موضوع مهمی است؛ نه‌فقط به خاطر آزاد کردن فضای بیشتر، بلکه برای پشتیبانی کردن از نصب فنّاوری‌های جدید بدون توجه به اینکه چه نوع زیرساختی لازم دارد. این نکته برای ساختمان‌های نو از اهمیتی بیشتری برخوردار است زیرا که احتمال دارد اقتضائات فنی آن‌ها در محدوده‌ی زمانی برنامه‌ریزی تا پایان اجرا تغییر کند.
[divider]معیارهای ارزیابی[/divider]
اتصالات:
اتصالات به‌طور خلاصه یعنی تعداد سرویس‌دهندگان، کیفیت و سرعت اتصالات. کیفیت اتصال ساختمان بستگی زیادی به تعدد و کیفیت سرویس‌دهندگان دارد، چراکه تنوعِ گزینه‌ها به ساکنین قدرت انتخاب می‌دهد.
زیرساخت:
مربوط به زیرساخت‌های فیزیکی ساختمان می‌شود (ازجمله تعداد پوینت‌های ورودی، فضاهای خدماتی و رایزرها). زیرساخت ساختمان‌ها دسترسی به تعداد سرویس‌دهنده‌ها و میزان امنیت آن‌ها را در برابر اتفاقات غیرمترقبه‌ی طبیعی را تعیین می‌کند.
قابلیت توسعه:
اینکه چقدر این ساختمان آمادگی بهبود و توسعه‌ی وضعیت فعلی اتصالات را دارد. این موضوع معیاری برای ارزیابی کیفیت اینترنت حال حاضر ساختمان نیز محسوب می‌شود. درواقع قابلیت توسعه معیار بسیار مهمی در سیستم ارزیابی وایرد است. اگر ساختمانی در دیگر بخش‌ها ضعیف عمل کرده باشد، در این بخش می‌تواند جبران کند.
به گفته‌ی بارندرخت «هنگام ارزیابی ساختمان‌های موجود، ۲۵ درصد امتیاز به طراحی و زیرساخت ساختمان تعلق می‌گیرد»؛ اما برای ساختمان‌های در حال ساخت، این دو ویژگی تنها مبنای ارزیابی هستند. دو مفهوم کلی وجود دارد که می‌توان کیفیت اتصال یک ساختمان را با آن‌ها بررسی کرد: فراوانی و مقاومت
فراوانی بر این نکته تمرکز دارد که نباید همه‌ی سیستم‌ها به یک مسیر مرکزی وصل باشند، که اگر اتفاقی افتاد تمامی سیستم‌های ساختمان آسیب ببینند. امروزه بسیاری از شرکت‌ها مدام به اینترنت وصل‌اند و وابسته بودن به یک مسیر کابل می‌تواند مشکل‌آفرین باشد. در عوض تنوع داکت‌ها درمواقع بحرانی برای یکدیگر پشتیبانی فراهم می‌کند. این یعنی داشتنِ حداقل دو سرویس‌دهنده‌ی اینترنت که دو مسیر عمودی ایجاد کنند و چندین مسیر افقی به هر طبقه.
مقاومت بر حفاظت از خودِ تجهیزات، ازجمله نصب آن‌ها بالاتر از سطح زمین (تجربه‌ای که نیویورکی‌ها بعد از سیلِ طوفان سندی به دست آوردند)، متمرکز است. این ویژگی به جای‌گیری مناسب شبکه‌ی مخابراتی برای جلوگیری از آسیب نیز توجه می‌کند. در بهترین ساختمان‌ها به لحاظ اتصال اینترنتی، تجهیزات از جاهایی که ممکن است کاربران آسیب بزنند دور نگه داشته می‌شود.
در این میان مصالح نیز نقش مهمی در پوشش شبکه‌های رادیویی دارد. مشخصاً شیشه‌های بهینه ی انرژی که مانع ورود امواج رادیویی به ساختمان می‌شوند؛ بنابراین برای توسعه‌دهندگانی که به دنبال گواهینامهی LEED هستند، آری بارندرخت راهبرد‌هایِی را برای اصلاح پوشش کم شبکه‌های رادیویی در اثر شیشه‌های low-e پیشنهاد می‌کند. این راهبرد‌ها احتمالاً در زیرساخت‌ها باید اعمال شوند، پس بهتر است این ملاحظات هرچه زودتر در نقشه و طرح ساختمانی در نظر گرفته شود.
در نظر بارندرخت در سال‌های آتی اتصال اینترنتی نقش بسیار مهم‌تری در فرآیندهای طراحی دارد، چیزی که معمولاً بدون توجه رها می‌شود تا شاید بعداً برای آن فکری کنند. احتمالاً یکی از دلایلی که به تجهیزات اتصال اینترنتی کمتر توجه می‌شود این است که هنوز کوچک‌تر و جمع و جورتر از HVAC و لوله‌کشی‌های ساختمانی هستند.
بااین‌حال آری بارندرخت معتقد است با افزایش آگاهی از طریق گواهینامهی وایرد، افراد بیشتری می‌فهمند «ارتباطات مخابراتی چیزی نیست که بتوان آنرا سرهم‌بندی کرد». ازآنجایی‌که منطقِ فراوانی و مقاومت برای سایر خدمات ساختمانی نیز کاربرد دارد، ادغامِ خدمات اینترنتی با سایر سیستم‌های خدماتی ساختمان و با خود ساختمان شاید بتواند رویکرد جامع‌تری به اجزای خدماتی ساختمان را ترویج کند.
WiredScore ساختمان‌ها را از «Certified»(حداقل‌ها) تا «Platinum» (بهترین عملکرد) که خیلی روشن‌تر از ابعاد رایزرها و مسیرهای کابلی است، رتبه‌بندی می‌کند. این امر اساس گواهینامهی وایرد است. درواقع، به گفته‌یبارندرخت، گواهی وایرد «نماد و ترجمه‌ی قابل‌فهم طراحی هوشمندانه‌ی معمار است».
[divider]پی نوشت[/divider]
[۱]Arie Barendrecht
منبع:[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://www.archdaily.com/797095/this-new-code-ensures-buildings-designs-are-internet-optimized”]آرک دیلی[/button]