ما برای پوشش دوسالانه ونیز ۲۰۱۶ ، به مقاله‌هایی می‌پردازیم که توسط صاحبان نمایشگاه‌ها و چیدمان‌ها ارائه‌شده است.
دوسالانه معماری ونیز بخشی جدایی‌ناپذیری از فرهنگ معماری است. بااین‌حال اجرای دوسالانه امسال با نام «گزارش از خط مقدم» بسیار منحصربه‌فردتر از سال‌های قبل است و ظرفیت و پتانسیل معماری در جوامع مختلف را به‌طور برجسته نشان می‌دهد؛ آلخاندرو آراونا مدیر دوسالانه ونیز ۲۰۱۶ می‌گوید:«معماری عامل ایجاد تفاوت‌ها است.»
غرفه مصر توسط معمار احمد هلیل و تیمی شامل اسلام سالم، گابریل سکی، لوکا بورلنگی و مصطفی سالم اجرا شده و داستان موفقیت‌های مختلف معماری و سختی‌ها و چالش‌های ساخت و ساز شهری مصر را روایت می‌کند. فعالیت‌های درون غرفه پرده از این راز برمی‌دارند که چگونه معماری می‌تواند به‌طور فعالانه تغییراتی در جوامع ایجاد کند. این تغییرات و مقابله‌ها در بافت شهری و به‌خصوص در شهرهای مصر بسیار مشهودتر از مکان‌های دیگر است.
هدف نمایشگاه بازسازی و پیوستن به جمع جهانی نمونه‌های موفق حل تعارض بین شهرسازی و معماری است که در آن‌ها معماران از طریق آثارشان در قالب پروژه‌های ساختمانی و یا حتی طرح‌های پژوهشی و نقشه‌برداری واسطه‌هایی برای اعمال این تغییر بوده‌اند و تلاش می‌کردند بر مشکلات موجود تأکید کنند.
عنوان نمایشگاه «بازگشت به بازسازی/ مقابله‌های ضروری» نام دارد که با نمایش گسترده پروژه‌های معماری از جمله ابتکارات مردمی و آثار دانشجویان و معماران جوان، پاسخی مستقیم به عنوان دوسالانه امسال «گزارش از خط مقدم» داده است.
آثار ارائه‌شده در این غرفه را می‌توان به دو بخش بزرگ تقسیم کرد: تحقیقات نقشه‌برداری- پروژه‌های ساختمانی مرکب و طرح‌های تجربی. پروژه‌های نقشه‌برداری تلاش می‌کنند تا اوضاع فعلی را با رویکرد تحلیلی-کاربردی بررسی و در خروجی جامع خود ارائه کنند. با تلاش‌هایی که اخیراً در نقشه‌برداری درزمینه‌های دیگر انجام گرفته، اینجا به گزارش به عنوان ابزاری برای فکر کردن و ارائه اطلاعات جدید نگاه می‌شود. این امر در مواقعی که تحقیقات در زمینه داده‌ها ضعیف باشد باعث ایجاد اشکالات بالقوه مشابهی در نقشه برداری‌ها می‌شود و می‌تواند یک دیدگاه نادرست و یا کاملاً تحریف شده را اشاعه بدهد. در نمایشگاه تحقیقات مختلفی درزمینهٔ وضعیت شهرنشینی مصر شامل پراکندگی، شهرسازی غیررسمی، معماری بومی کویری، شهرهای ساحلی و بناهای باستانی قرن ۱۹ و ۲۰ که همه آن‌ها بخشی از محرک‌های همسوی رشد معماری مصری در نیمی از قرن گذشته بوده‌اند ارائه شده است.
این غرفه به هیچ وجه بررسی جامعی درزمینهٔ ابتکارات و آثار تولید شده در دوره اخیر مصر ارائه نکرده است. اگرچه برای معرفی آثار انفرادی یا جمعی دانش جویان یا افراد حرفه‌ای که در یک دهه اخیر در مورد اجرای مدل‌های جدید در مصر تحقیق کرده‌اند و در زمینه بررسی عقلانی و منتقدانه معماری فعالیت داشته‌اند تلاش کرده است. آثار نمایش داده شده در این غرفه علاقه‌مندی گسترده فعالان- بازیگران، دولت، دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی، وکلای مستقل- به وضعیت شهرنشینی مصر را نشان می‌دهد و فرصت در پیش رو برای جمع‌آوری تمام این دیدگاه‌ها و رویکردها و انعکاس آن‌ها در دانش تولیدی در دهه اخیر را خاطرنشان می‌کند. در شرایط مشابه این موضوع فرصتی برای ارزیابی پتانسیل اقدام و تحول را هم فراهم می‌نماید.
بسیاری از آثار از طریق یک فراخوان عمومی برای ارائه در برنامه مطالعاتی پیشرفته طراحی شهری MAS در انستیتو تکنولوژی فدرال زوریخ، مدرسه طراحی دانشگاه پنسیلوانیا، مدرسه معماری انجمن معماری Mittelmeerland, دانشگاه لوند و دپارتمان معماری MSA انتخاب شده‌اند. این آثار علاوه بر این برای نمایش به Baladilab, Cairobserver, CLUSTER, انجمن طراحی مشترک (Community Design Collaborative), دپارتمان معماری GUC , (IN)formal Pattern Language, استودیو معماری MADA, استودیو Meem, Takween, Traslochi Emotivi و استودیو Œcumene راه یافتند.
منبع: آرک‌دیلی