مأموریت اصلی، «احیای پیادهمحوری» و توقف کامل ساخت «بزرگراه» بهعنوان مزاحم حرکت روان شهروندان، است بهطوری که در شهرهای بزرگ کشورهایی همچون آمریکا، کانادا، کره و برزیل، «پیادهرو»ها جایگزین بزرگراهها شدهاند. ادامه متن
پیادهمداری
نویسنده: مریم گرگپور|پژوهشگر دکتری شهرسازی شهرهای برتر امروز به دنبال بازیابی روح زندگی در رقابتی نفسگیر در تلاشاند تا مهربانترین... ادامه متن
محمد جمشیدیان/کارشناسارشد معماری منظر یکی از متولیان امر حملونقل در شهر، که شاید مربوطترین آنها به مدیریت شهری باشد، «معاونت... ادامه متن
معمار ۸۰ ساله دانمارکی و ایده پرداز انسانمحوری در مبلمان شهری، یان گِل که کتاب جدید خود «زندگی در شهرها»... ادامه متن
سارا ردایی/کارشناسارشد معماری منظر معلولیت بهصورت حادثه یا در اثر رسیدن به دورهی کهولت، دورهای از زندگی همهی انسانها، است.... ادامه متن
در هر شهری حداقل چند خیابانی وجود دارد که شما در آنها کاملاً احساس امنیت نمیکنید. این امر میتواند به... ادامه متن
تجربه شهرهای اروپایی بیانگر این موضوع است که اگر ما خیابانها را برای مردم بسازیم، به مکان بهتری برای همه (پیاده، دوچرخه، خودرو) دست خواهیم یافت. ادامه متن
تهرانِ امروز به شهری میماند که نه طاقت دلکندن از آن اتوبانها و خیابانهای روگذر و زیرگذرش را دارد و نه میخواهد از قافلهی توسعهیافتگی و پیشرفت شهری عقب بماند. تهران شهری است در گذار از خودرومداری به پیادهمداری و ازاینرو فعالیتهایی را، هرچند آهسته، در این راه آغاز کردهاست ادامه متن
سالهاست مطالعات حذف پلهای عابرپیاده ه از سطح شهر تهران انجام شده است اما اقدام عملی چندانی برای حذف یکی از نمادهای خودرومحوری در شهر انجام نشده است. ادامه متن
مؤسسهی رشد هوشمند آمریکا اخیرا در گزارشی با بررسی ۵ پروژهی TOD در آمریکا، میزان واقعی نیاز آنها به پارکینگ... ادامه متن
«شهرها زندهاند: بهسوی جهان پیاده»؛ یکی از آخرین انتشارات شرکت مهندسی و برنامهریزی شهری Arup است که به شکلی عمیق... ادامه متن
یک صبح چهارشنبهی معمولی در مرکز شهر پونتِودرا است، اما خیابانها آنقدر از مردم لبریز است که فکر میکنی فستیوالی چیزی در جریان است. هر طرف را که نگاه میکنی عابران پیاده را میبینی: سگهایشان را آوردهاند گردش، کالسکهی بچههایشان را به جلو هول میدهند، میروند سرکار، خرید، یا بهسادگی جایی نشستهاند و عبور سایر مردم را تماشا میکنند.
با دیدن این صحنه، سخت است باور کرد که مدتی نهچندان پیش، اکثر این فضاهایی که اکنون مردم در آنها قدم میزنند، به حرکت و پارک کردن ماشینها اختصاص دادهشده بود. یا به گفتهی شهردار، میگوئل انشو فرناندز لورس، شهر یک «انبار ماشین» بود. امروز، از دفترش که در طبقهی سوم تالار شهر است، میتواند بهجای صدای بوق و موتور ماشینها، صدای حرف زدن مردم را بشنود. لورس میگوید: «شگفتانگیز است. قبلاً روزانه ۱۴ هزار ماشین از این خیابان عبور میکرد.» ادامه متن