معرفی سامارا؛ از شهرهای میزبان جام جهانی روسیه

سامارا

تأسیس: ۱۵۸۶

جمعیت: ۱.۱ میلیون

فاصله تا مسکو: ۱۰۵۷کیلومتر

سامارا پایتخت ناحیه‎ی سامارا و خانه‎ی حدود ۱.۱ میلیون نفر است. سامارا یکی از شهرهای برجسته‎ی ناحیه‎ی رود ولگاست که به عنوان مرکز هوا و فضای روسیه شهرت دارد.

در طول جنگ جهانی دوم، سامارا تبدیل به «پایتخت دوم» کشور شد چنان که همه‎ی بخش‎های دولتی و نیروهای دیپلماتیک از مسکو تخلیه شدند و به آن‎ انتقال یافت. مکان‎هایی که می‎توانند مورد علاقه‎ی بازدیدکنندگان قرار گیرند عبارتند از: سنگر عظیم استالین[۱] با عمق ۳۷متر و طبیعت زیبای تپّه های ژیگولوسکی[۲] بر روی رودخانه ی ولگا.

سامارا شهری ایده‏آل برای لذت بردن از رودخانه‎ی عظیم ولگا، بزرگترین رودخانه‎ی اروپا ست. این رودخانه در این نقطه تقریباً ۲کیلومتر پهنا دارد و برای چندین قرن منبع الهام بسیاری از شعرا و هنرمندان بوده است.

یکی از شاخص‎ترین نشانه‎های شهری سامارا یادمان ۶۸ متری و ۲۰ تنی راکت حامل سایوز[۳] است که برای یادبود سفر فضایی گاگارین[۴] ساخته شده‎است.

سامارا به دلیل فرودگاه بین المللی خود، ایستگاه قطار بزرگ و حمل و نقل رودخانه‎ای، یکی از قطب‎های حمل و نقل روسیه است.

 

تجمع‌گاه هواداری فیفا

مکان: میدان کوییبیشف[۵]

ظرفیت مکان: ۱۵۰۰۰

ارزش‎های فرهنگی و تاریخی: میدان کوییبیشف یکی از مکان‎های شاخص درون شهر است که به طور معمول میزبان رویدادهای شهر، رقابت‎های ورزشی، بین المللی و رویدادهای فرهنگی بومی و نمایشگاهی است. از زمان اتحاد جماهیر شوروی این میدان نقش مکانی تاریخی برای رژه‎های نظامی و تجمعات همگانی را داشته‎است و یکی از بزرگترین میدان‎های اروپاست. این مکان توسط فضاهای سبز اطرافش احاطه شده‎است و ساختمان اپرای آکادمیک سامارا و تئاتر باله به عنوان جنبه‎ی معمارانه‎ای در همسایگی آن حضور دارند.

استادیوم

ایده‎ی میدان ورزشی سامارا به احترام پیشینه‎ی این منطقه و شهرت آن در زمینه‎ی هوا فضا، بر پایه‎ی مضمون فضا شکل گرفته ‎است.

پوستر

شور و اشتیاق سامارا برای فوتبال بر روی پوستر آن توسط خطوط هندسی قوی و رنگارنگی که به بالا، به سمت آینده فروران می‎کنند نشان داده شده‎است.

منبع: فیفا


صفحه‌ی اصلی پرونده‌ی فضا و فوتبال

[divider]پی‌نوشت‌ها[/divider]

[۱] Stalin

[۲] Zhigulevskie Hills

[۳] Soyuz carrier rocket

[۴] Gagarin

[۵] Kuibyshev

مطلبی دیگر
تصور آینده: شهرسازی و معماری در عصر پساکرونا