شش مصالحی که با گذر زمان زیباتر می‌شوند

نویسنده: اِلا تورنز

مترجم: احمد افلاکیان


ما معماران معمولاً از اینکه ساختمان‌هایی که طراحی کرده‌ایم حین اجرا متحول می‌شوند غافل می‌مانیم. ما آن‌قدر زمان زیادی صرف فهم چگونگی استفاده‎ی مردم از ساختمان می‎کنیم که فراموش می‌کنیم ساختمان چگونه تحت تأثیر آب و هوا قرار می‎گیرد و آسیب می‎بیند. چنین روند اجتناب ناپذیر و نامطمئنی، این پرسش را مطرح می‌کند که یک ساختمان در واقع چه زمانی کامل شده است؛ وقتی که آخرین قطعه‎ی مبلمان به [داخل آن] انتقال یافته است؟ وقتی که آخرین سفال سقف کار گذاشته شده یا [وقتی که] زمان زیادی را در محیط باز گذرانده و طبعیت به نوبه‌ی خود تاثیر گذار بوده است و از اعمال تأثیر طبیعت زمانی بر آن گذشته است؟

نیروهای طبیعی می‎توانند به جای تخریب ساختمان، به کمال مصالح آن کمک کنند، از خشکی آن بکاهند و ظاهر ابتدایی آن را هویت ببخشد. این روند متمادی در ساختمان برای خلق بنایی که با گذر زمان به زیبایی آن افزوده می‎شود، بسیار مهم است. برای کمک به دست یافتن به ساختمانی همواره بالنده، در این مطلب شش مصالح مختلفی را معرفی می‌کنیم که با گذر زمان، زیباتر می‌شوند.

[divider]سنگ/سنگ آهک[/divider]

نمی‎توان منکر کیفیت زیبای سنگ‎کاری‎هایی شد که عمر زیادی کرده‌اند و روایتگر داستان گذشته‌ها و پیش‌آمده‌ها هستند. ساختمان‎های سنگی که به طرز شگفت‎آوری دهه‎ها یا حتّی قرن‎ها دوام آورده‎اند، خود را به عنوان سازه‎هایی برجسته نشان می‎دهند که توسط طبیعت و عناصر آن، نرم و فرسوده شده‌اند. موادی با کابردهای متنوع و قابل توجه ، بلکه در مجموعه‌های نازک نمای سنگی که نمای فوق العاده‎ای برای ساختمان می‌سازند نیز کاربرد دارند، حتی اگر در حد جزئیات سنگی‎ کوچکی باشد که به زیبایی کار شده‌اند.

[divider]ساج[/divider]

چوب ساج که بیشتر الوارهای آن تانیک اسید زیادی دارد، با گذر زمان نقره‌فام می‎شود و به محافظت کمی نیاز دارد. لویی کان از طرفداران بپروپاقرص ساج بود، پنجره‎های شاخص انستیتو سالک[۱]، با [این] مصالح طبیعی قاب شده‎اند که به زیبایی، مکمل بتن سخت نمایان است.

از چوب ساج به غیر از کاربردش در ساختمان‎، به طور عمده برای ساخت مبلمان خارجی و قایق‎ استفاده می‎شود؛ چرا که در برابر فساد مقاومت زیادی دارد و بر خلاف دیگر چوب‎ها، دارای ضریب انقباض کمتری است. با این که ساج در گذر زمان زیبا می‌شود، استفاده از این چوب استوایی باید با مسؤولیت‌پذیری در قبال منابع آن توأم باشد تا به ویرانی جنگل‎ها  یا فقر خانوارها نینجامد.

 [divider]فولاد کورتن[/divider]

 این لیست بدون اشاره به فولاد خود حفاظ[۲] ناقص خواهد بود. لایه‎ای نارنجی رنگ به شکل اکسیدی غیر فعال سطح ماده را می‎پوشاند و از اکسیده شدن بیشتر فولاد جلوگیری و از آن حفاظت می‌کند. برای ثبات یافتن لایه‎ی بیرونی، معمولاً به چهار تا شش ماه نیاز است و بر حسب آب و هوا، رنگ آن می‎تواند در بازه‎ی بین نارنجی، قرمز، قهوه‎ای، آبی یا سیاه فرق داشته باشد. فولاد خود حفاظ، معمولاً به صورت نورد سرد یا در قالب صفحات شکل یافته‎ی گرم که برای پوشش به کار می‎روند، تولید می‎شود. بر خلاف ظاهر فرسوده‎ی آن، این فولاد در برابر خوردگی بیشتر مقاوم است که آن را نسبت به سایر آلیاژهای فولادی ارجح می‎کند.

[divider]کاج[/divider]

کاج چوب دیگری است که با گذر زمان درخششی خاکستری-آبی رنگ پیدا می‌کند. با تماس در برابر عناصر طبیعی، سطح غیرپوشیده‎ی به طور طبیعی و باشکوهی عمر می‌کند. می‎توان نقره فام شدن آن را با استفاده از پوشش‎ رنگدانه‎های نفتی کنترل و در برابر اشعه‎ی فرابنفش مقاوم‎تر کرد. جلوه‌ی جذاب تصادفی این پوشش با توجه به برقراری ارتباط بصری با محیط پیرامون خود در بسیاری از مکان‌ها، بسیار مطلوب است.

[divider]مرمر[/divider]

 مرمر سالخورده یادآور چیزی مشابه آثار باستانی رومی‌ها است، که به عنوان یک ماده به آن شأنی ویژه می‎دهد. پوشش‎های متشکل تکه‎های مرمر نیز منظر کمیاب اما بدیعی است. مدرسه‎ی معماری نولتون برای دستیابی به بافتی فوق‌العاده که دوام بیشتری نیز در مقایسه نمونه‎ی مشابه چوبی دارد، اخیراً پوشش ساختمان جدید خود را با این سنگ انجام داده است.

[divider]مس و برنز[/divider]

مس به خاطر زنگار سبزگونی که بر سطح آن ایجاد می‎شود مشهور است. تشکیل این زنگار در صورت قرارگیری در محیطی تمیز سی سال و در مجاورت محیط‎های آلوده، پنج سال طول می‎کشد. پوشش سبز روشن در اثر کربنات مس ایجاد می‎شود و مس سولفات ایجاد شده در برابر اکسیژن موجود در هوا، در نهایت پوششی مقاوم ایجاد می‎کند. برنز نیز به طور مشابه، با اکسیده شدن دارای زنگاری سبز رنگ با ته رنگی غنی از برنز می‎شود.

منبع: آرک‌دیلی

[divider]پی‌نوشت‌ها[/divider]

[۱]  Salk Institute

[۲] weathering steel

مطلبی دیگر
معرفی کازان؛ از شهرهای میزبان جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه