دانشگاه ایالتی آریزونا دریکی از پژوهش‌های میان‌رشته‌ای خود، مدل جدیدی را توسعه داد که کاربری زمین، اثرات اقلیمی و حتی سود بالقوه از کشاورزی شهری را پیش‌بینی می‌کند. ازآنجایی‌که رشد پراکنده شهر فینیکس به سمت توسان ادامه دارد، برنامه‌ریزان شهری در حال کار برای جلوگیری از این ناحیه به یک کریدور ۱۰۰ مایلی به مناطق پراکنده شهری بدون فضاهای سبز هستند. به اعتقاد کارشناسان توسعه لجام‌گسیخته شهری موجب افزایش فشار روی منابع شهری شده و افزایش دما و آلودگی و یک سلسله مشکلات زنجیره‌ای را برای منطقه و ساکنان آن به همراه خواهد داشت.
گروهی از محققین دانشگاه آریزونا به دنبال یافتن راه‌حلی پایدار، در حال کاربر روی مدلی خلاقانه و مبتنی بر فیزیک (کالبد) هستند تا بتوانند پیش‌بینی کنند چگونه می‌توان باغات و مزارع این محدوده را به کارآمدترین و اثربخش‌ترین شکل ممکن با محیط‌های شهری ادغام کرد تا در مقابل تغییرات مواد غذایی را تولید کنند، دمای جزیره‌های حرارتی شهری را کاهش دهند و شهروندان را شادتر سازند.
این برنامه، یک برنامه مشارکتی ۵ ساله است که با هزینه‌ای حدود ۴ میلیون دلار توسط دو آژانس فدرال در حال راه‌اندازی است. این برنامه باهدف ارزیابی مجموعه عظیمی از داده‌ها و اطلاعات برای ایجاد یک مدل برنامه‌ریزی است که می‌تواند برای هر منطقه کلان‌شهری مورداستفاده قرار گیرد. این مدل می‌تواند برای متغیر‌هایی شامل آلودگی هوا، پوشش زمین، مصرف آب و منابع انرژی مورداستفاده قرار گیرد.
این کار یک کار میان‌رشته‌ای است که به هدایت Alex Mahalov به‌عنوان رهبر تیم تحقیقاتی و سایر محققین که به‌عنوان متخصصین حوزه‌های تجارت کشاورزی، جغرافیا و توسعه پایدار با این برنامه همکاری می‌کنند. بنابراین این یک پروژه یکپارچه است و تنها در زمینه کشاورزی شهری نیست و حوزه‌های آب، انرژی و توسعه شهری را نیز پوشش می‌دهد. به گفته ماهالوف این برنامه یک پروژه یکپارچه است که نه‌تنها حوزه کشاورزی بلکه حوزه‌های آب، انرژی برنامه‌ریزی تغذیه و توسعه پایدار شهری را پوشش می‌دهد.
این مدل می‌تواند پیش‌بینی کند در صورت تغییر کاربری اراضی بایر شهری به زمینهای کشاورزی که می‌تواند بخشی از مواد غذایی شهروندان و همسایگان این اراضی را تأمین کند و تأثیرات جزایر حرارتی در شهرها را کاهش دهد که سیمان و آسفالت موجب افزایش حرارت و گرم ماندن در طول شب می‌شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد.
این برنامه یک جنبه اجتماعی هم دارد. در باغ‌های اجتماعی، شهروندان در کنار یکدگر جمع می‌شوند و به پرورش گیاهان می‌پردازند. شاید برخی بتوانند از این راه مقداری کسب درآمد هم داشته باشند. همچنین این فضاها می‌تواند بستری برای تعاملات اجتماعی بوده و رسیدن به جامعه‌ای شادتر باشد.
[divider]استفاده از داده‌های بزرگ[/divider]
یک بخش از پروژه در سال دوم خود قرار دارد و در حال جمع‌آوری داده‌های باکیفیت بالا از برنامه ملی شبیه‌سازی کشاورزی و طراحی الگوریتمی است که می‌تواند کاربری اراضی را با بالاترین جزئیات تا حد باغچه‌های کوچک خانه‌های افراد و یا استخرها و حوض‌های کوچک شخصی را ارزیابی کند. بیلی ترنر دانشمند برجسته موسسه جهانی پایداری جولی‌اَن‌ریگلی یکی از محققان اصلی و بخشی از تیم تجزیه‌وتحلیل داده‌های کاربری زمین در نواحی وسیع آمریکا است. فعالیت‌های او نشان می‌دهد برای برنامه‌ریزی نیازمند داده‌هایی با جزئیات بیشتر هستیم. ترنر استاد محیط‌زیست و جامعه در مدرسه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری گیلبرت اف.وایت است. وی می‌گوید: “یکی از چیزهایی که در این برنامه در مورد شهرستان ماریکوپا دریافتیم این بود که داده‌های ملی دارای خطاهای بسیاری هستند. به‌طور مثال یک زمین به‌عنوان زمین بایر مشخص‌شده که دارای ساختمان و کاربری است و درجایی دیگر برای برخی از اراضی کاربری و یا ساختمان در وضعیت موجود مشخص‌شده است که این اراضی درواقع اراضی بایر هستند”.
[divider]امکان‌پذیری برنامه توسعه کشاورزی شهری[/divider]
کارولا گریبتوس یکی از دانشمندان و محققین اصلی در این برنامه نگاهی اقتصادی به این پروژه دارد. وی می‌گوید: “اگر شما قصد دارید از زمین‌ها برای کشاورزی شهری استفاده کنید، نیاز به تقاضا از طرف مصرف‌کنندگان دارید چراکه بدون وجود نیاز برای مصرف تولیدات، این مدل نمی‌تواند به‌عنوان یک کسب‌وکار موفق عمل کند”. بااینکه با استفاده از داده‌های بزرگ می‌توان پیش‌بینی کرد کدام اراضی پتانسیل تبدیل‌شدن به زمینهای کشاورزی در نزدیکی محلات کم‌درآمد شهر رادارند، گربیتوس در حال بررسی تقاضا در محلات شهری است. این مسئله به لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت است که پیش از تغییر کاربری این اراضی وجود تقاضا در فاصله بهینه از این اراضی موردبررسی قرار گیرد. عدم حفظ تعادل میان عرضه و تقاضا می‌تواند موجب شکست این برنامه شود. او و تیم تحقیقاتی‌اش در حال انجام سه پژوهش مختلف در زمینه مزیت‌های اقتصادی هستند که نتایج این تحقیقات به آن‌ها کمک خواهد کرد در مناطق و محدوده‌های شهری مصرف‌کنندگان محصولات تولیدی شناسایی گردند.
این مدل به نام “انگیزه، توانایی، فرصت” نام‌گذاری شده است. در این مدل محققان تمایز میان دو گروه را مشخص کرده‌اند: گروهی که “تمایل به خرید مواد غذایی دارند” و گروهی که تمایل به “کاشت و پرورش مواد غذایی” خوددارند. هر یک از این‌ها نیازمند انگیزه‌های مرتبط خود است. گربیتوس معتقد است مزارع شهری درعین‌حال که منظره طبیعی زیبایی را ایجاد می‌کند و آلودگی هوا را کاهش می‌دهند باید ازنظر اقتصادی رقابت‌پذیر باشند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند.
[divider]نوآوری و تبادلات در کشاورزی شهری[/divider]
سامانه آینده پژوهی و پوشش محیطی شهر تهران[/button]به گفته ماهالوف نوآوری عاملی دیگر در موفقیت این برنامه است. این مدل در حال امکان‌سنجی کشاورزی عمودی در مناطق شهری است که محصولات کشاورزی در ساختارهای عمودی رشد می‌کنند و نیاز به زمین کمتری دارند. در حال حاضر تنها چند نمونه از کشاورزی عمودی در سراسر کشور در حال استفاده است. آخرین سناریوها که توسط این مدل ساخته خواهند شد، کاملاً در ارتباط با مبادلات و بده بستان‌ها است.
یکی از راه‌حل‌هایی که شهرهای بزرگ جهان در مقابل آلودگی هوا و سایر آلودگی‌های زیست‌محیطی در نظر گرفته‌اند کشاورزی شهری است. این شهرها با برنامه‌ریزی توسعه آینده شهر، اراضی مستعد کشاورزی دارای آب‌وخاک مناسب را برای کشاورزی شهری در نظر می‌گیرند. این فعالیت جدید علاوه بر اثرات مفیدی که برای کیفیت زیست‌محیطی شهر و کاهش آلودگی‌های آن دارد، می‌تواند آثار مفید اجتماعی و اقتصادی برای آینده شهرها به همراه داشته باشد.
منبع: [button color=”red” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”https://asunow.asu.edu/20170105-arizona-impact-asu-team-looks-feasibility-farms-city”]asunow.asu.edu[/button]
منبع برگردان: [button color=”green” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” ]پویش محیطی شهر تهران[/button]