ایده باغ‌شهر در تراکم بالای کلان‌شهرها

نویسنده: کلا استرانگ/ دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر دانشگاه هاروارد
مترجم:
 آرزو نوروزی فرا/ دانشجوی کارشناسی فضای سبز دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین


افزایش در تراکم ساختمانی به معنای کاهش کیفیت زندگی نیست. بهبود کیفیت زندگی به دسترسی به فضای سبز تضمین‌شده و پارک‌های موجود در سطح زمین محدود نمی‌شود. در یک سخنرانی در دانشکده تحصیلات تکمیلی طراحی در دانشگاه هاروارد، وانگ مون سام (Wong Mun Summ) و ریچارد هاسل (Richard Hassell)، از بنیان‌گذاران WOHA – یک شرکت معماری در سنگاپور، برج‌های مسکونی زیادی را که سرسبز هستند به تصویر کشید. از تراس‌های این برج‌ها، شاخه‌های انگور آویزان است و درخت و درختچه‌هایی در بالکن یا پشت‌بام آن وجود دارد. سطوح عمودی برج در فضای سبز سالم، پیچیده شده‌اند.
سام و هاسل، در سخنرانی‌های خود در مورد باغ‌شهر و کلان‌شهر، نشان داده‌اند که با این دو مفهوم مخالفتی ندارند. برنامه‌ریزی شهری در اواخر قرن ۱۹ در مورد جنبش باغ‌شهر، با واکنش به تراکم و بیگانگی اجتماعی با جوامع کوچک در شهرهای صنعتی از طریق به اشتراک گذاشتن فضاهای سبز مناسب آغاز شد. این جنبش دارای شایستگی بسیار بالایی است.
رشد سریع کلان‌شهرها در یک قرن اخیر اتفاق افتاد. این امر بیشتر در شهرهایی با جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفر رخ می‌دهد. تعداد آن‌ها در سال ۱۹۶۵، دو مورد بود اما اکنون  ۳۵ مورد است و برآورد می‌شود که در سال ۲۰۵۰، به ۵۰ شهر نیز برسند. در کلان‌شهرها، تراکم بالا اجتناب‌ناپذیر است. جنبش باغ‌شهر سطح گسترده‌ای از اقدامات را دربر می‌گیرد، اما به دلیل هزینه‌های بسیار زیاد به‌صورت پراکنده اجرا می‌شود.

garden-city

در حال حاضر، این شرکت با واردکردن گیاه در معماری، توپوگرافی خاصی را به وجود آورده است. ساختمان‌هایی که از پوشش گیاهی به‌عنوان  چاره برای کمبود فضای سبز استفاده می‌کنند، زیاد هستند. اما نگهداری از گیاهان برای این امر بیش‌ازحد دشوار است. استراتژی WOHA اجازه رشد پوشش گیاهی درروی ساختمان‌ها را می‌دهد که این امر به دلیل جزئیات خاص مربوط به آن است. هنگامی‌که ساکنان یک برج ۲۴ طبقه به دلیل مزاحمت زنبورهای عسل موجود در فضای ساختمان برای فرزندان خود شکایت کردند، معماران آن از این مسئله ناراضی نبودند؛ زیرا آن‌ها به یک موفقیت کوچک در خصوص اکوسیستم کوچک ساختمانی دست‌یافته بودند.
WOHAA نیز کار خود را از نمونه‌های اولیه برای شهرهای بزرگ در آینده، شروع کرد. آن‌ها از ادغام تراکم ساختمان‌ها در ارتفاع استفاده کردند. این برنامه در آسمان یک سطح پیوسته را فراهم می‌کند که نقش زمینی را می‌تواند برای کشاورزی و یا پانلهای خورشیدی ایفا کند. این شرکت ایجاد ترکیبی از معماری و زیرساخت‌ها، معماری و کشاورزی و حتی معماری و جنگلداری را امتحان کرده و سعی دارد تا از چیزهایی که را که قادر به دیدن آن هستیم، استفاده کند. اکثر پروژه‌های WOHA در مناطق گرمسیری آسیا واقع هستند که در آن گیاهان رشد سریع دارند و البته نیازی به نگهداری آن‌ها در زمستان در برابر سرما وجود ندارد. اینکه بتوان این مدل را در آب‌وهوای دیگر نیز پیاده کرد، چالشی است که باید به آن پاسخ داده شود. عکس‌های زیبایی از برج‌هایی با پوشش گیاهی در منطق آب و هوایی غیر گرمسیر نیز وجود دارد، اما در آن‌ها اکثر درختان در بیشتر روزهای سال هیچ برگی ندارند. قدرت واقعی کارهای این شرکت در تعهد به زندگی متراکم است که با مفاهیم اکولوژیکی و اجتماعی درآمیخته است.


منبع: [button color=”green” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”https://dirt.asla.org/2015/12/16/garden-city-mega-city/”]dirt asla[/button]

منبع برگردان: [button color=”blue” size=”normal” alignment=”none” rel=”follow” openin=”samewindow” url=”http://landscaper.ir/garden-city-in-mega-city.html”]معمار منظر[/button]

مطلبی دیگر
درام هرتزوگ و دمورن در «تیت مدرن»: فرم جدید موزه‌های قرن ۲۱