خانه‌ای برای خودکشی و مادر کشی!

مجموعه بیست‌ و شش بنای بزرگ‌ مقیاس ساخته‌شده از طرح‌های جان هیدک، آثاری تأمل‌برانگیز و تأثیرگذارند. این پروژه‌ها به خاطر مفاهیم بکرشان جایگاه بزرگی در تاریخ معماری را به خود اختصاص داده‌اند. کوچک‌تر از ساختمان‌ها، بزرگ‌تر از ماکت‌ها، و چیزی بیشتر از مجسمه، آن‌ها ترکیبی از این سه تعریف هستند. بسیاری از این بناها زمانی به وجود آمدند که اساتید و دانشجویان مجذوب کارهای هیدک شده بودند و آرزوی ساختنشان را در سر می‌پروراندند. این بناها در شهرهایی مثل، برلین، میلان، بوستون، اسلو، فیلادلفیا، لندن، بوینس آیرس و پراگ ساخته شدند. خانۀ خودکشی و خانۀ مادر خودکشی، تنها آثار به‌جامانده از مجموعه طرح‌های مفهومی جان هیدک هستند.

طراحی خانۀ خودکشی و خانۀ مادر خودکشی، با الهام از  مرگ  یان پالاخ ، دانشجوی دانشگاه پراگ صورت گرفت. او سال ۱۹۶۹ در اعتراض به بی‌تفاوتی هم‌وطنانش به اشغال سرزمینش خود را در میدان ونستل به آتش کشید. هیدک ابتدا این طرح را در پاسخ به شعری که دوست و همکارش دیوید شپیرو برای مراسم تشییع یان پالاخ سروده بود کشید.

DR1988-0291-004

در سال ۱۹۸۶ یک گروه از دانشجویان موسسۀ فناوری جورجیا به سرپرستی پروفسور جیمز ویلیامسون، همکاری را با هیدک شروع کردند که در طول چهار سال منجر به ساخت این دو بنا شد.هر بنا با فلز و چوب رنگ‌آمیزی شده در ابعاد  ۲.۷ × ۲.۷ × ۷.۳ که در کل شامل چهل‌ونه قطعه تیز [شاخک] می‌شود، ساخته‌شده است. دو بنا بافاصله‌ای ۴ یا ۵ متری نسبت به هم قرارگرفته‌اند، خانۀ خودکشی [با شاخک‌های زاویه‌دار] کاملاً مهروموم‌شده و نمی‌توان به آن وارد شد، مخاطب تنها می‌تواند تصوری از درون آن را تجربه کند. اما خانۀ مادر خودکشی [با شاخک‌های عمود] دارای حفره‌ای کوچک به‌عنوان ورودی است که شاید بتوان با زحمت به درون آن رفت. ‘خانۀ مادر خودکشی’ را می‌توان به‌عنوان استعاره‌ای از رنجی که مادر یان پالان از خودسوزی فرزندش متحمل شده در نظر گرفت. فضای درونی این بنا مثل یک رحم  بسیار تنگ و تاریک است، و تنها به‌واسطۀ حفره‌ای کوچک با محیط اطراف در ارتباط است.

9001592-5a27d85e9d-z

این سازه‌ها قبل از اینکه از هم جدا شوند، برای مدتی در موسسۀ فناوری جورجیا به نمایش درآمدند. بعدتر در سال ۲۰۰۳ در نمایشگاهی با عنوان «سرپناه» در موزۀ هنر آمریکایی ویتنی در نیویورک به نمایش درآمدند. در سال ۱۹۹۰ به دعوت رئیس‌جمهور چک، دو نسخۀ از این بناها در حیاط قلعۀ پراگ نصب شد [در تصاویر این نسخه‌ها را مشاهده می‌کنید]

در ادامه تصاویر عکاس مشهور هلنا بینت را از این دو بنا باهم مشاهده می‌کنیم :

 1351765785-320409-402-5081351765782-241201-402-5081351765779-340126-505-400

منابع : [button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://archpaper.com/2016/01/hejduks-house-suicide-structures-get-new-life-prague/”]Archpaper[/button]

[button color=”white” size=”normal” alignment=”none” rel=”nofollow” openin=”samewindow” url=”http://archimask.ir/post/The-House-of-the-Suicide-and-The-House-of-the-Mother-of-the-Suicide”]قاب معماری[/button]

مطلبی دیگر
«بتن منعطف»: حاصل پژوهش محققان سنگاپوری که در برابر ترک‌ها مقاوم است